Monday, October 8, 2007
Poland in Iraq FIGHTING, DYING AND HELPING
Poland in Iraq FIGHTING, DYING AND HELPING
Warsaw, Poland.—On September 24, Polish Radio Foreign Service reported: “Little Jannat had been the focus of Polish media from the day she arrived in Wroclaw two months ago.” The girl was transported to Poland, thanks to the assistance and medical care of the Polish military contingent stationed in Iraq. This was coupled with the sincere cooperation of local authorities and organizations from Lower Silesia, where the girl was brought with her father and grandfather as guardians.
The girl had a serious heart condition and only complicated surgery could help save her life. Jannat’s successful operation and subsequent recovery had been followed with great interest by Polish society and the biggest reward for all had been the great smile on the girl’s face when she was leaving for home a week ago. Three days later came the shocking news of her death in Baghdad. Speculations as to the reasons of the tragedy prompted Polish prosecutors to launch an official investigation into the child’s sudden death.
Lt. Artur Pinkowski from the Polish military mission in the Iraqi capital said the doctors tried hard to help Jannat.
“The girl died at six in the morning in a Baghdad hospital due to liver and lung problems. We did our best to save her. She felt very well for two days after her return.’”
The little Iraqi girl probably did not receive drugs after her return home. She couldn’t stay longer in Poland for her family wanted her back.
FIGHTING, DYING AND HELPING
The Polish contingent serving in Iraq has dropped in number from some 2,500 to less 900. But it doesn’t mean the Polish troops will withdraw soon from their mission. In spite of public opinion polls showing recently that 81% of the population in Poland wants ‘our boys’ back home, the government maintains its strong stand: The mission has to be accomplished. When? Probably in 2008, depending on the development of the political and military situation in Iraq.
Polish troops generally don’t take part in American “Iraq surge” operations, providing cover for U.S. soldiers and hunting al Qaeda and other terrorists, with some visible success. But Polish soldiers try to do their best to help Iraqi people rebuild their homes, schools and other installations, spending millions of dollars from the funds allotted to them. Apart from one case, investigated and tried in court, there were no major examples of corruption in the Polish Contingent. The service is voluntary, and despite several casualties among soldiers and officers, Polish troops’ morale is high
The Polish Deportees of World War II
Recollections of Removal to the Soviet Union and Dispersal Throughout the World
Theresa Kurk McGinley
--------------------------------------------------------------------------------
Edited by Tadeusz Piotrowski. McFarland & Company, Inc., 2004. 248 pages. ISBN 0-7864-1847-8. Hardcover. $45.00.
After the Second World War, the world press permanently documented the horrors of the Nazis, while the Nuremberg trials revealed a view of evil that haunted the international community for years to come. At the same time, Soviet evils were largely ignored. As an international prosecutor at Nuremberg the Soviet Union blocked an attack against itself. At Nuremberg no mention was made of the Soviet purges or of the Soviet deportation of Poles into the wastelands of Russia. It seemed that Katyn, among other incidents, was buried forever. The dismissal was so successful that few students know the historical record that the Soviet Union invaded the eastern half of Poland simultaneously with the western invasion by Hitler in September 1939. The alliance of the Soviet Union and Nazi Germany is off the radar screen. The “60th anniversary” events held in Moscow in 2005 highlighted Stalin’s victory in the Second World War. Some representatives of the international community rejoiced in the fanfare. The idea of raising statues to Stalin reappeared on the Russian agenda. Ironically, we have just torn down the statue of Saddam in a symbolic gesture of freedom. One wonders what the erection of statues to Stalin would symbolize.
For fifty years, unspeakable oppression existed in the Soviet bloc. The histories of the Polish deportees, displaced persons, refugees, and the fate of the military incarcerated by Soviet forces are important in order to fully understand the complexity of the Cold War. Spurred on by nation-making events in Poland-the rise of Solidarity, the leadership of John Paul II, and the collapse communism-American scholars have increasingly recorded the Polish survivor tales of the war. As time waits for no man, it is history’s great task to preserve and protect these records for the future.
With access to personal recollections of the war, many written in Polish and appearing in English for the first time, Professor Piotrowski has compiled the personal stories of a large number of Polish citizens deported to the Soviet Union between 1939-1941. These are the histories of the Soviet gulags and aftermath, of the precarious amnesty which freed incarcerated Poles and set in motion an immigration wave which reached the shores of nations around the world. Polish survivors write of travel in horrible conditions inside the Soviet Union, surviving the “amnesty,” the march with Polish General Władysław Anders to rest in temporary refugee settlements that existed in the Near and Middle East, particularly in Iran, Iraq, and India. Africa, New Zealand, and Mexico are later important chapters in the book indicative of the movement of Poles around the world. The book is divided into eight chapters, with five of them specifically focusing on the above-mentioned destinations. The largest chapter is Africa, the site of the largest concentration of Poles who survived the Soviet experience.
More than one-half of the Polish civilians who traveled with General Anders out of the Soviet gulags found refuge in the countries of former British East Africa. This segment of East Africa, or “Polish Africa,” became the destination for postwar Polish refugees whose camps were closed in other areas of the world. To get there, however, the refugees had to first gain sanctuary in the Near and Middle East. Geographically, southern movement from the Siberian gulags meant initial entry points in these locations. The mercy shown for these skeletons of humanity is well documented in Piotrowski’s book, but death was often inevitable due to exhaustion, evidenced by the existence of numerous Polish cemeteries in the Middle East.
Assisted in an elementary way by English authorities, the Polish Government in exile (in London), the Catholic Church, Red Cross agencies, and other organizations, the refugees moved on. Iran was the first major stop for General Anders’s army. His weary battalions consisted of men freed from the Soviet gulags and their families. Twenty temporary camps also existed in Tehran housing thousands of orphaned children. Tehran’s moniker became “The City of Polish Children,” many of whom were laid to rest there, not being able to recover after near-starvation in the Russian Stories of kindness, lush gardens, and an abundance of food left a lasting impression on those who survived.
Most heart-wrenching are the stories of orphan children who suffered the loss of entire family units. In Africa and Mexico particularly, settlements became minuscule Polands, with the establishment of ethnic schools, churches, and scouts to retain linkage with the homeland and identity as Poles. An important, albeit too small chapter discusses the Santa Rosa refugee settlement in Mexico. With agreements secured by General Władysław Sikorski, nearly 1,500 Polish refugees were allowed entry into Mexico before the end of the war. One story describes the hope and frustration of young Polish survivors landing in the United States for one brief moment, before being whisked away to a quarantined and secret life across the border in Mexico. Curiously, though perhaps symbolically, Mexico appears as the last chapter in the book, with only four survivor stories recorded. The beacon of liberty, the United States, was next door, but its golden lamp continued to flicker just out of reach for these Poles. This brief chapter of a Polish community in Mexico during the war should generate more research in the area.
Surprisingly, the Polish American Congress founding president, Charles Rozmarek, is not mentioned in its introduction. This is an important omission considering the extensive political lobbying-never again duplicated-of the Polish American Congress on behalf of Poland and the Polish refugees in the postwar world.
Canada is omitted altogether as an immigration entry point, and New Zealand is mentioned but not Australia. The diplomatic and political problems caused by the alliance of the United States and the Soviet Union in the Second World War affected the immigration policy of war survivors, especially Poles into the United States. U.S. immigration policy did not change until 1948 with the passage of the Displaced Persons Act, and even then the law was restrictive. Considering the significant change of national borders and politics in Poland at the hands of the allies, the welfare of the wartime displaced and refugees became a contentious issue in both the United States and abroad, fueling the fires of the Cold War.
Professor Piotrowski is to be commended for his research. It is no small task to breathe life into a painful subject that so many choose to
Historia się powtarza
Ta książka ukazała się w 1993 r. Nagle, po dziesięciu latach okazała się niezwykle aktualna. Bowiem nasi żołnierze latem udają się do Iraku. Po raz drugi w historii! Pierwszy raz byli tam – swoista rocznica – sześćdziesiąt lat temu. I też, jak teraz, u boku Brytyjczyków. O tym właśnie mówi ta książka: "Wojsko Polskie w Iraku 1942-1943".
Jej autor, Zbigniew Dunin-Wilczyński, dał się poznać czytelnikom "Opcji na Prawo" ("Legia Honorowa", nr 1/2003). Jako historyk opowiada, jak to się stało. Po ewakuacji ze Związku Sowieckiego tzw. Armii Andersa (Armia Polska na Wschodzie, której dowódcą był gen. Władysław Anders), znalazła się ona w Iranie. Wkrótce jednak, od września 1942 r. zaczęła się koncentrować w Iraku. Nieprzypadkowo. W Iraku wybucha w 1941 inspirowana przez Niemców rewolta antybrytyjska. Została stłumiona, lecz sytuacja ciągle jest napięta. W dodatku Niemcy toczą walki na Kaukazie. A gdyby przerwali front? Brytyjczycy muszą więc utrzymywać w Iraku duży garnizon, mimo że żołnierze są potrzebni w Afryce Północnej. Armia Andersa jest dopiero w stanie reorganizacji, wymaga przeszkolenia, uzbrojenia. Na front jeszcze nie może iść. Ale w Iraku może zwiększyć tak potrzebne tam aliantom siły zbrojne. Szkoląc się więc, zarazem pilnuje północnych granic kraju (ośrodki koncentracji znajdowały się na północ od Bagdadu, w dużej mierze w Kurdystanie), a samą swoją obecnością wpływa hamująco na możliwość wybuchu proniemieckiej rebelii. Dopiero gdy sytuacja na Środkowym Wschodzie zaczęła się uspokajać, Niemcy zaś zostali odepchnięci od Kaukazu, Armia Polska na Wschodzie, przeorganizowana w 2. Korpus, do sierpnia-września 1943 r. została przerzucona do Palestyny, a stamtąd niebawem ruszyła na front włoski.
Autor bardzo szczegółowo omawia translokację poszczególnych jednostek Armii Andersa, wskazuje ośrodki jej koncentracji, głównie w rejonie Quizil Ribat – Khanaquin, lecz i na północ od tego obszaru, liczne mapki pozwalają zaś czytelnikowi na lepszą orientację, na jakich terenach operowało wówczas Wojsko Polskie w Iraku. Zarazem pokazuje problemy, z jakimi stykali się tam nasi żołnierze: klimat, odmienna kultura, religia, obyczajowość itp. Bardzo ciekawa książka, akurat na dziś. \
MAK
Zbigniew Dunin-Wilczyński: "Wojsko Polskie w Iraku 1942-1943", Wyd. Muzeum Niepodległości, Warszawa 1993
Thursday, October 4, 2007
Iraq turns to China for arms
Iraq turns to China for arms Font Size: BAGHDAD: Iraq has ordered $US100 million ($113 million) worth of military equipment from China for its police force, claiming the US is unable to provide the material and is too slow to deliver arms shipments.
The Washington Post reported yesterday that the China deal had alarmed military analysts, who had said Iraq's security forces were already unable to account for more than 190,000 weapons supplied by the US. Many of these weapons are believed to be in the hands of Shia and Sunni militias and insurgents.
Iraqi President Jalal Talabani, meeting with Post editors and reporters yesterday, said only one in five Iraqi police officers was armed and called for faster weapons delivery from the US to beef up Iraq's fledgling army.
The capabilities of Iraqi security forces are pivotal to the US exit strategy in Iraq, with the creation of a viable police force critical to reconciliation.
The report said the Chinese arms deal shed light on the larger dispute between the US and Iraq over rebuilding the war-torn nation's armed forces and police. Iraqi officials have long complained about the supply of weapons and equipment for their personnel.
Mr Talabani yesterday expressed frustration with delays in equipping the Iraqi forces.
The report said Iraq had become one of the largest buyers of US-made weapons. It noted that US commander in Iraq General David Petraeus had told the Senate Armed Services Committee last month that Baghdad had signed deals to buy arms worth $US1.6billion, with a further $US1.8billion in possible purchases.
Pentagon spokesman Bryan Whitman told the paper the US was "working closely" to help Iraq obtain "appropriate and necessary" military equipment. But US officials conceded there were delivery problems.
News of the deal came as a daring ambush in Baghdad left Poland's ambassador to Iraq pinned inside a burning vehicle before he was pulled to safety and airlifted in a rescue mission by the embattled security firm Blackwater USA. At least three people were killed, including a Polish bodyguard.
Wednesday's attack - apparently well planned and in one of Baghdad's most secure districts - raised questions about whether insurgents might have sought to punish Poland for its contributions to the US-led military force in Iraq.
Polish Prime Minister Jaroslaw Kaczynski said his nation would not retreat "in the face of terrorists."
The diplomatic convoy was hit by three bombs in the Shia-controlled Karradah district and then attackers opened fire.
Polish guards returned fire as the injured ambassador, General Edward Pietrzyk, was pulled from the burning vehicle.
US embassy officials sent Blackwater helicopters to evacuate the ambassador and others.
General Pietrzyk suffered minor burns to 20 per cent of his body, including his head and right arm and leg.
Shortly after the assault, Iraqi Prime Minister Nouri al-Maliki renewed his Government's offensive against Blackwater for its role in a September 16 shootout that left 11 Iraqis dead, and other incidents.
"There have been 190 victims of Blackwater ... The kind of accusations levelled against the company means it is not fit to work in Iraq," he said.
It was not known if Mr Maliki knew Blackwater had rescued the Polish envoy.
Wednesday, October 3, 2007
Iraq blast wounds Polish ambassador
Iraq blast wounds Polish ambassador
Two people died in the attack which targeted the Polish ambassador [AFP]
Poland's ambassador to Iraq has been wounded in an apparent assassination attempt after a roadside bomb exploded in central Baghdad, killing two people, Iraqi and Polish officials have said.
One bystander and one of the ambassador's bodyguards died in the blast, while 14 people were wounded, including ambassador Edward Pietrzyk, officials said.
Sources told Al Jazeera three diplomatic cars were struck by the blasts on Wednesday shortly after leaving the embassy compound in al-Arasat.
"The ambassador was injured, but was able to leave the scene," Robert Szaniawski, a Polish foreign ministry spokesman, said from Warsaw, Poland's capital.
"Three cars in the Polish convoy were destroyed in the attack," he said.
'Assassination attempt'
Officials described the attack as an assassination attempt.
Bartosz Weglarczyk, the deputy foreign editor of Gazeta Wyborcza, told Al Jazeera that the attack was "well planned".
Your Views
"Iraq is still under foreign occupation and Iraqis continue to die in great numbers"
albaghawy, Luxembourg
Send us your views
"It was just two or three blocks away from the Polish embassy in Baghdad," he said.
"It means the attack [had been] planned for a long time. The attackers knew who was in the convoy and what their target was."
Reuters Television pictures showed a European-looking man with his head, leg and hands bandaged being evacuated in a helicopter which had landed in the street.
Iraqi soldiers said the man, who was surrounded by security guards and troops, was the Polish ambassador.
They said other wounded people had been taken to the so-called Green Zone for treatment.
Pietrzyk was being treated for burns, Waldemar Figaj, the deputy ambassador, said later.
"He is going to be fine," he said.
'No withdrawal'
Jaroslaw Kaczynski, the Polish prime minister, said that Poland would not withdraw its troops from Iraq in response to the attack.
"Desertion is always the worst option," Kaczynski said.
"This is a difficult situation, but those who became engaged and were there for years and then withdrew are making the worst possible mistake."
Poland backed the US-led invasion of Iraq in 2003 which toppled Saddam Hussein, the Iraqi president at the time.
At the height of its involvement, Poland had 2,500 soldiers in Iraq, though it currently has about 900 troops in the country and the mission has lost popular support at home.
Poland's ruling party, which faces a snap election on October 21, supports extending the Iraq mission beyond the end of the year even though a majority of Poles want the the soldiers to return home.
Diplomats killed
Some opposition parties are also calling for an end to the mission.
Weglarczyk told Al Jazeera: "What happened in Baghdad today will change nothing.
"Poles don't like to be pushed to do something and we don't like to be threatened ... I don't think it will change the attitude of Polish society toward the Iraq war."
A number of diplomats have been killed in Baghdad since the invasion began.
Last year four Russian diplomats were abducted and killed and in 2005 fighters said they had killed Ihab el-Sherif, the Egyptian mission chief.
In the same year, Bahrain's envoy was also shot and wounded when fighters opened fire on his car.
Polish soldier fights for the freedom of other nations but dies only for Poland
This nation will never die!!
Greetings to all Poles and Polish soldiers
God Bless Poland is right-Brave People
major Hieronim Kupczyk
44 12. Brygada Zmechanizowa ze Szczecina Szczecin 6 listopada 2003. Na drodze z Bagdadu, w okolicach miejscowości al Musaib, 40 km od Karbali, żołnierze zostali zaatakowani z broni maszynowej, padło kilkadziesiąt strzałów. Polacy odpowiedzieli ogniem. Pomimo podjęcia natychmiastowej reanimacji zginął maj. Kupczyk.
starszy szeregowy Gerard Wasielewski
20 12. Brygada Zmechanizowa ze Szczecina Szczecin 22 grudnia 2003. Został śmiertelnie postrzelony przez kolegę podczas czyszczenia broni.
korespondent wojenny TVP Waldemar Milewicz
48 TVP ur. w Dobrym Mieście 7 maja 2004. Do zamachu doszło na drodze z Bagdadu do Nadżafu, w szczególnie niebezpiecznym miejscu, gdzie często zdarzają się ataki. Samochód TVP został dwukrotnie ostrzelany z ciężkiej broni maszynowej. Ranny w ręke został operator Jerzy Ernst.
montażysta TVP Mounir Bouamrane 36 TVP ur. w Algierze 7 maja 2004. Do zamachu doszło na drodze z Bagdadu do Nadżafu, w szczególnie niebezpiecznym miejscu, gdzie często zdarzają się ataki. Samochód TVP został dwukrotnie ostrzelany z ciężkiej broni maszynowej. Ranny w ręke został operator Jerzy Ernst.
starszy chorąży Marek Krajewski 34 Wojewódzki Sztab Wojskowy z Lublina Lublin 8 Maj 2004. Zginął w wypadku samochodowym, gdy iracka ciężarówka ścięła zakręt i wjechała w samochód wojskowy, który jechał z naprzeciwka. Rannych zostało dwóch innych żołnierzy, którzy trafili do szpitala
kapitan Sławomir Strożak 34 18. batalion desantowo- szturmowy z Bielska-Białej Bielsko-Biala 8 maja 2004. O trzeciej po południu czasu lokalnego patrol koalicyjny jechał przez miejscowość al Imam. Dowódca patrolu kapitan Sławomir Stróżak zginąl od wybuchu miny-pułapki. Uratowały cały konwój od odpalenia drugiego ładunku - kilkuset kilogramów materiałów wybuchowych.
n/z n/z byly żolnierz GROMu / BLACKWATER USA n/z 5 czerwca 2004.Na drodze prowadzącej na podbagdadzkie lotnisko, iraccy bojówkarze ostrzelali z broni maszynowej i grnatników dwa samochody terenowe należące do firmy Blackwater. Zginęlo 4 pracowników firmy, w tym 2 Polaków, bylych żołnierzy GROMu.
n/z n/z byly żolnierz GROMu / BLACKWATER USA n/z 5 czerwca 2004.Na drodze prowadzącej na podbagdadzkie lotnisko, iraccy bojówkarze ostrzelali z broni maszynowej i grnatników dwa samochody terenowe należące do firmy Blackwater. Zginęlo 4 pracowników firmy, w tym 2 Polaków, bylych żołnierzy GROMu.
starszy kapral Tomasz Krygiel 27 12. Brygada Zmechanizowa ze Szczecina Łeczyca 8 czerwca 2004. Zginął w wyniku ostrzału moździerzowego w czasie rozminowywania składów amunicji w Suwajrze, na południe od Bagdadu.
Razem z nim zginęło wtedy także pięciu innych żołnierzy: Polak, trzech Słowaków i Łotysz
starszy szeregowy Andrzej Zielke
26 16 Żuławski Batalion Remontowy z Elbląga Prochnik 8 czerwca 2004. Zginął w wyniku ostrzału moździerzowego w czasie rozminowywania składów amunicji w Suwajrze, na południe od Bagdadu.
Razem z nim zginęło wtedy także pięciu innych żołnierzy: Polak, trzech Słowaków i Łotysz
kapral Marcin Rutkowski 24 1. Mazurska Brygada Artylerii Wegorzewo 29 lipca 2004. Żołnierz zginął w zamachu na drodze koło miejscowości Madlul, 20 km na północny-wschód od Hilli. Był w Iraku kilkanaście dni, przyleciał razem z trzecią zmianą polskiego wojska. W wybuchu rannych zostało kilku jego kolegów.
starszy szeregowy Grzegorz Rusinek
23 18. batalion desantowo- szturmowy z Bielska-Białej Gliwice 19 sierpnia 2004. Polski patrol, poruszający się dwoma pojazdami, został zaatakowany z broni maszynowej. Jak powiedział dowódca wielonarodowej dywizji Centrum-Południe gen. Andrzej Ekiert, po ostrzale "w wyniku zwiększenia prędkości jeden z pojazdów wywrócił się, a drugi najechał na niego". Zginęli dwaj polscy żołnierze.
szeregowy nadterminowy Sylwester Kutrzyk 21 18. batalion desantowo- szturmowy z Bielska-Białej Gliwice 19 sierpnia 2004. Polski patrol, poruszający się dwoma pojazdami, został zaatakowany z broni maszynowej. Jak powiedział dowódca wielonarodowej dywizji Centrum-Południe gen. Andrzej Ekiert, po ostrzale "w wyniku zwiększenia prędkości jeden z pojazdów wywrócił się, a drugi najechał na niego". Zginęli dwaj polscy żołnierze.
starszy szeregowy Krystian Andrzejczak
24 16 Żuławski Batalion Remontowy z Elbląga Bogaczewo 21 sierpnia 2004. Gdy konwój przejeżdżał koło zaparkowanego przy drodze chevroleta, wybuchła duża ilość zgromadzonych w nim materiałów wybuchowych. . Dodatkowo konwój został ostrzelany. Polacy odpowiedzieli ogniem na atak, zabijając kilku napastników. Od wybuchu zginął st. szer. Andrzejczak.
podporucznik Piotr Mazurek 25 15. Batalion Saperów z Orzysza Cieszanów 12 wrezśnia 2004. Około godz. 16.30 czasu lokalnego 20 km na północny wschód od miasta al Hilla w centralnym Iraku. - Saperzy pojechali podjąć ładunek wybuchowy z pobocza drogi. Gdy wracali do bazy, terroryści otworzyli do nich ogień z granatników i broni maszynowej. Wywiązała się walka. Choć zaatakowani żołnierze szybko dostali wsparcie z lądu i powietrza, nie dało się uniknąć ofiar.
podporucznik Daniel Różyński 24 6. Brygada Desantowo- Szturmowa z Krakowa Gdańsk 12 wrezśnia 2004. Około godz. 16.30 czasu lokalnego 20 km na północny wschód od miasta al Hilla w centralnym Iraku. - Saperzy pojechali podjąć ładunek wybuchowy z pobocza drogi. Gdy wracali do bazy, terroryści otworzyli do nich ogień z granatników i broni maszynowej. Wywiązała się walka. Choć zaatakowani żołnierze szybko dostali wsparcie z lądu i powietrza, nie dało się uniknąć ofiar.
starszy szeregowy nadterminowy Grzegorz Nosek 28 6. Brygada Desantowo- Szturmowa z Krakowa Olkusz 12 wrezśnia 2004. Około godz. 16.30 czasu lokalnego 20 km na północny wschód od miasta al Hilla w centralnym Iraku. - Saperzy pojechali podjąć ładunek wybuchowy z pobocza drogi. Gdy wracali do bazy, terroryści otworzyli do nich ogień z granatników i broni maszynowej. Wywiązała się walka. Choć zaatakowani żołnierze szybko dostali wsparcie z lądu i powietrza, nie dało się uniknąć ofiar.
kpt. Jacek Kostecki 2. Szpital Operacji Pokojowych w Wrocławiu 15 grudnia 2004. Trzech Polaków zginęło w wypadku śmigłowca, czterech rannych jest w szpitalach. Do katastrofy doszło o 12.15 czasu lokalnego. W wyniku awarii silnika śmigłowiec Sokół lądował awaryjnie 8 kilometrów od Karbali.
chor. Paweł Jelonek 25. Brygada Kawalerii Powietrznej z Tomaszowa Mazowieckiego 15 grudnia 2004. Trzech Polaków zginęło w wypadku śmigłowca, czterech rannych jest w szpitalach. Do katastrofy doszło o 12.15 czasu lokalnego. W wyniku awarii silnika śmigłowiec Sokół lądował awaryjnie 8 kilometrów od Karbali.
mł. chor. Karol Szlązak 25. Brygada Kawalerii Powietrznej z Tomaszowa Mazowieckiego 15 grudnia 2004. Trzech Polaków zginęło w wypadku śmigłowca, czterech rannych jest w szpitalach. Do katastrofy doszło o 12.15 czasu lokalnego. W wyniku awarii silnika śmigłowiec Sokół lądował awaryjnie 8 kilometrów od Karbali.
starszy szeregowy Roman Góralczyk 7. Batalion Kawalerii Powietrznej z Tomaszowa Mazowieckiego 25 lutego 2005. Wypadek nastąpił w wyniku zderzenia polskiego samochodu wojskowego i irackiego mikrobusu. Poszkodowani Polacy konwojowali patrol saperów.
HOŁD WSZYSTKIM POLEGŁYM
WYRAZY GŁĘBOKIEGO WSPÓŁCZUCIA
RODZINOM ORAZ BLISKIM OFIAR
NIGDY O WAS NIE ZAPOMNIMY
Polacy to Nie BlackWater my walczymy dla Polski.
A byłbyś może skłonny zdradzić, czemu tak uważasz? Bo choć istotnie wielu Prywatnych Kontraktorów Militarnych (ah, co za słodki eufemizm!) uważa nazywanie ich najemnikami za nader obraźliwe, to nie da się zaprzeczyć, że panowie ci najmują się do walki w, że się tak wyrażę, nie swoich wojnach, tj. nie walczą w obronie własnego kraju, domu, rodziny, tylko jadą gdzieś daleko, do Iraku, czy innej Malezji, i na dodatek jeszcze sami przyznają, że głównym motorem ich działań, obok umiłowania walki, są... pieniądze.
Tak, do o chrony. Konwojów m.in. Ale nie tylko i wyłącznie do ochrony. Poza tym, i sama ochrona jest pojęciem dość specyficznym i szerokim, w kontekście miejsc takich jak np. Irak.
Subscribe to:
Posts (Atom)