Betrayal: "The Battle for Warsaw Poland " 1944 for freedom of our and yours and jews
Zionists from US are attacking Poland now for all the help Poland did to safe the jews for the 800 years
and why they attack Polish people now for money Holocaust Industry wants 65 Billions Dollars from poor Poland
pay to who and for what?
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (1/5)
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (2/5)
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (3/5)
The Warsaw Uprising was the largest and perhaps most heroic underground campaign of World War II. It was also one of the most desperate and little known battles of the war. Yet even as the Poles rose up against the Germans in the heart of Warsaw, THEY WERE CALLOUSLY BETRAYED. NOT BY THEIR ENEMIES BUT BY THEIR ALLIES. They were promised help that never came, so they took matters into their own hands. In the summer of 1944, more than 20,000 Polish Freedom Fighters and 220,000 Polish civilians died at the hands of the German Army during 63 days of hellacious battle in Poland's capital city of Warsaw.
Consisting entirely of archival footage and interviews with survivors, BETRAYAL: THE BATTLE FOR WARSAW is an inspiring and heartbreaking retrospective of one of the greatest fights you've probably never heard about
Polish Facts and Figures in World War II.
The Article printed below is a resource text designed to expose you to all the difficulties that the Poles faced from September 1, 1939 until 1945 and beyond.
The betrayal trail is long and the Polish suffering is even more intense than all of the scholars of WWII have determined.
Hopefully these dimensions will become obvious to you!
GENERAL INFORMATION
Poland's Place in the Sun.
Poland is the sixth country in Europe both as regards area (150,470 square miles) and population (35,500,000). Among all the nations of the world, Poland ranks eleventh in population and twenty-sixth in area.
Poland's frontier is 2,250 miles long. Of this only forty-five miles is Baltic sea coast. This 2 % gateway to the world is totally inadequate for Poland's needs, compared to Germany's 2l%, France's 60%, Spain's 65%, America's 71%, Great Britain's 100%.
In the 15th Century, Poland was the largest state in Europe, as the following table shows:
In the 11th Cent., Poland's area was 130,888 s.m.
In the 15th Cent., Poland's area was 430,502 "
In the 18th Cent., before the 1st partition 392,664 "
In the 18th Cent., before the 2nd partition 200,772 "
Contemporary Poland 150,470 "
2. Poland, a Democracy.
After regaining her independence in 1918, Poland adopted a parliamentary form of Government. The first parliament of reborn Poland, elected by universal suffrage of both sexes, established the Constitution in 1921. This Constitution made the Government and the President of the Republic responsible to parliament as the predominant power. In 1935, the Constitution of Poland was amended by a small majority, the power of the executive strengthened, that of parliament restricted. Even so the President of Poland had far less power than the President of the United States. Freedom of Religion, of Press and Speech was granted and even in the days of greatest State interference with individual initiative, more than half the Polish press openly criticized the Polish Government, showing that constitutional rights were not impaired. Universal suffrage gave men and women over 21 the right to vote in secret ballot irrespective of race and creed.
3. Government of Poland
After the invasion of Poland by Germany and Russia, President Moscicki, in accordance with the Constitution, transmitted his powers to Wladyslaw Raczkiewicz, then in Paris. In September, 1939, President Raczkiewicz took the oath of office at the Polish Embassy there, and appointed General Sikorski to be the Prime Minister and Commander-in Chief. In December 1939, the Polish National Council, an advisory body acting in the absence of an electoral parliament, was appointed and Ignacy Paderewski elected as its chairman. When France collapsed in 1940, the Polish government was transferred from angers to London. the following year the Polish National Council was expanded to include representatives of all Polish political parties. The Government submits its budget to the National Council and consults it on all major policies. The National Council has the rights to make representations to the Government on all matters affecting the welfare of the Polish nation.
4. Composition of the Polish Government.
After General Sikorskis tragic death on July 4, 1943 President Raczkiewicz called upon Stanislaw Mikolajczyk, who had been acting as Prime Minsiter in General Sikorskis absence, to form a Government. Prime Minster Mikolajczyks cabinet consists of Jan Kwapinski, deputy Prime Minister and Minister of Industry, Commerce and Shipping; Tadeusz Romer, Minister of Foreign Affairs; General Marian Kukiel, Minister of National Defense; Wladyslaw Banaczyk, Minister of Home Affairs; Stanislaw Kot, Minister of Information; Ludwik Grosfeld, Minister of Finance; Jan Stanczyk, Minister of Labor and Social Welfare; Waclaw Komarnicki, Minister of Justice: Marian Seyda, Minister of State (Peace Conference Planning); Karol Popiel, Minister of State (Polish Administrative Planning); The Rev. Zygmunt Kaczynski, Minister of Education; Henryk Strassburger, Polish Minister in the Middle East.
The Peasant and Labor parties each have one more member in this Government than they had in that of General Sikorski. The Peasant Party is represented by three members. Mikolajczyk, Banaczyk and Kot; the Polish Labor party by three members: Kwapinski, Stanczyk and Grosfeld; the National Liberal Party by two members: Kaczynski and Popiel; The National Democratic Party by two members: Komarnicki and Seyda; three members belong to no party: Romer, Kukiel and Strasburger.
Of the thirteen members of the Government, two are peasants, two are labor men, three are teachers, three are newspapermen: one is a lawyer, one is a soldier and one is a career diplomat as follows:
Two Peasants:
Prime Minister Mikolajczyk, the son of a small farmer, organizer of rural cooperatives and a prominent leader of agrucultural labor; Minister of the Interior Banaczyk is a small farmer.
Two Labor Men:
Deputy Prime Minister Kwapinski, Minister of Industryk Cimmerce and Shipping, an agricultural laborer who fought the Czar and was exiled to Siberian; Minister of Labor and Social Welfare Stanczyk, a Miner and labor leader.
Three Teachers:
Minister of Information Kot, professor of the History of Polish civilization; Minister of Justice Komarnicki, son of a farmer, Professor of Law; Minister of Polish Affairs in the Middle East Strasburger, Professor of Economics and protagonist of parliamentary union with Czechoslovakia.
Three Newspapermen:
Minister of State Popiel, son of a working man; Minister of State Seyda, son of a storekeeper, fought German imperialism for 40 years and was exiled by Germany before the last War; Minister of Education, Rev, Kaczynski, head of the Polish Catholic Press Agency, very active in the Polish underground movement in 1939-1940.
One lawyer:
Minister of Finance Grosfeld, counsel and financial adviser to Polish labor unions.
One soldier:
Minister of national Defense General Kukiel, Professor of Military Histroy.
One diplomat:
Minister of Foreign Affairs Romer, career diplomat , former Ambassador to Japan and Russia.
5. Polands Vitality.
From 1920 to 1937, the average increase in Polands population was 14.7 per thousand, the total increase 26.9 percent. During the same period the population of Germany increased by 13.0 percent. But for the war the population of Poland would have exceeded that of France before 1950 and that of Germany about 1970.
6. Language and Religion in Poland.
Language
Polish 68.3%
Polands Ukrainian 14.1%
Yiddish and Hebrew 8.16%
White Ruthenian 3.9%
German 2.3%
Russian 0.4%
Other and not given 3.2%
Religion.
Roman Catholic 64.8%
Eastern Orthodox 11.8%
Greek Catholic 10.4%
Hebrew 9.8%
Protestant 2.6%
Others 0.6%
After 1918, in independent Poland, political and civil rights were granted to all national minorities. They had their own representatives in Parliament and in local government, their own educational system and full freedom of cultural and educational development. In 1939 there were in Poland 3,000 Ukrainian schools maintained by the Government. Polish Ukrainians differ greatly as regards religion and language from the Ukrainians in Soviet Russia. Among White Ruthenians, national development is slow, Polish efforts to raise the national culture of White Ruthenia were successful only in part. For instance, a certain number of high schools, organized by Poles for White Ruthenians, had to be closed for lack of pupils.
7. Population of Polish cities.
Warsaw 1,389,000
Lodz 672,000
Lwow 318,000
Poznan 272,000
Krakow 259,000
Wilno 200,000
Bydgoszcz 141,000
Czestochowa 138,000
Katowice 134,000
Sosnowiec 130:000
Lublin 122,000
Gdynia 120,000
Chorzow 110,000
Bialystok 107,000
8. Density of Rural Population In Poland the density of gainfully occupied rural population per 100 acres of farmland compared as follows with other countries:
Persons Per
1,000 acres of
Year Country farmland
1931 Poland 154
1931 Yugoslavia 146
1933 Germany 132
1930 Czechoslovakia 129
1930 Hungary 120
1931 France 89
1931 Great Britain 26
9. Poles Abroad
Some nine million Poles and people of Polish descent are living abroad:
In the United States (approximately) 4,500,000
In Germany (mostly in Silesia and East Prussia) 1,450,000
In Soviet Russia (approximately - not including
1,500,000 Polish citizens deported to Russia in
1939-1941) 1,000,000
In France 600,000
In Brazil (some two-thirds in the State of Parana) 300,000
In Lithuania (mostly around Kowno) 200,000
In Canada 150,000
In Rumania 80,000
In Latvia 75,000
In Argentine 70,000
In Paraguay 18,000
10. How the Poles Voted.
In Poland the number of voters had increased from 12,989,000 in 1922 to 14,907,000 in 1925. Then it rose to 15,791,000 out of a population of 35,500,000. This represents an electorate of 44.5%. In the United States with a population of 131,669,275 the vote cast in the last presidential election was 49,815,312 or 37.8% of this total population. The most striking thing about the Polish electorate was the very small number of extremists. The extreme right and communists combined, never amounted to more than 47% of the total votes cast in any election. Nearly half the votes (46.4%) were cast for liberal and progressive candidates. The Center, made up of middle-class democrats, polled 28.6% of the votes and the minorities (Jews, Ukrainian, White Ruthenians, etc.) 21%. In the last election under Marshal Pilsudski's administration the opposition parties polled 53% of the votes, but were so divided among themselves that they never had a working majority in the parliament.
POLISH HISTORY
11. First Two Dates in Polish History
Recorded Polish history began with two dates:
963, when German hordes, under Margrave Gero, invaded Poland: Germany's first attempt to get "Lebensraum" by aggression;
966, when Mieszko 1, together with his people, adopted Christianity.
12. Poland-Defender of Christianity
At Lignica in 1241, Polish troops under Duke Henry the Pious stopped the invasion of Western Europe by Tartar hordes. Henry the Pious was killed. In this battle the Tartars used choking vapors that had the same effect as poison gas.
13. Grunwald
In 1410 the united armies of Poland and Lithuania defeated the Teutonic Order of the Knights of the Cross in the Battle of Grunwald. Victory was so complete that the "Drang nach Osten" was stopped and Poland had four hundred years of peace. The lesson should not be forgotten: partial or unexploited victories over the Germans, give only short-lived and precarious peace.
14. Polish-Lithuanian Union and the Polish Commonwealth
In 1413, at Horodlo, Poland united with her eastern neighbor, Lithuania.
The Act of Union concluded at Horodlo, proclaimed:
"Let those be united to us by love and made equal, who are bound to us by common faith and identical laws and privileges. We pledge our immutable and solemn word never to desert them."
In 1569 the complete union of Poland and Lithuania was achieved by the Act of Lublin, and the Commonwealth of Poland came into being. In this Act the union of Poland with Ukraine, Ruthenia, Podolia and Volynia was also achieved. The principles of this union were virtually those of the United States. Under an elected King and one Parliament, local state government existed. Moreover, Poland and Lithuania kept separate armies under separate Commanders-in-Chief. Other provinces of the Polish Commonwealth were East Prussia, Livonia, Courland. They enjoyed wide autonomy. The Ruthenian and Lithuanian upper classes had the same rights as the Polish gentry.
15. Cracow University
Cracow University was founded in 1364 and became the great intellectual center of Central-Eastern Europe. It opened the Golden Age of Polish culture and Polish literature, an era made famous by the father of modern astronomy, Mikolaj Kopernik, by the poet Jan Kochanowski, by the educator Gornicki, the brilliant orator Skarga, and many other great men.
16. Polish "Habeas Corpus"
200 years before the English "Habeas Corpus" Act, Poland guaranteed liberty of the person by the "Neminem Captivabimus" Act of 1430, as well as personal property rights. No one could be arrested without a warrant from legal authority.
17. The Confederation of Warsaw
In 1573, by the Confederation of Warsaw, Poland established freedom of conscience and worship at a time when religious persecution was rife. Ever since, Poland has been the refuge in Europe of oppressed religious minorities. Already in 1264 the Statute of Kalisz had been granted to the Jews in Poland by Boleslaus the Pious. The only document of its kind in all Europe giving them cultural autonomy and their own coinage. From t he 15th Century onward, Jewish religious schools flourished and won world-wide recognition. Rabinical publications in Wilno and Cracow were eagerly read by Jews in the United States.
18. Poland Saves Europe from Islam.
In 1683, the Polish King, Jan Sobieski, ran the risk of Russian aggression to go to the assistance of Vienna, besieged by the Turks. By his victory, one of the world's decisive battles, Poland saved Europe for Christianity. A "Te Deum" was sung in the Cathedral of St. Stephen in Vienna, and these words were uttered from the pulpit: "There was a man sent from God whose name was John." Later, Poland signed a pact of perpetual friendship with Turkey, the only State that never recognized the partitions of Poland, keeping an empty seat at all diplomatic receptions for the "temporarily absent" Polish ambassador. This absence lasted for 122 years.
19. Partitions of Poland.
In 1772 occurred the first partition of Poland, by her three neighbors, Russia, Prussia and Austria: absolute monarchies unwilling to have on their frontiers a free and Democratic Poland. In 1793, Russia and Prussia carried out a second, and in 1795, together with Austria, a third partition of Poland, which for 122 years disappeared from the map of Europe. Jefferson called the partitions of Poland "a crime"; Wilson, one of the great crimes of history. It was also condemned spontaneously by the "Peoples Commissars" of the communist regime in 1919 in Moscow. They termed it: "contemptible imperialism."
20. Constitution of the Third of may.
On the Third of May, 1791, after the first partition, the Polish Parliament passed a Constitution inspired by the ideals of the American Declaration of Independence and the French Declaration of the Rights of Men. It was the first written democratic Constitution in Europe establishing the rights of the middle classes and of the peasants had also established the first Ministry of Education in Europe. The absolute rulers of Prussia, Austria and Russia regarded this Constitution as a threat to their Divine Right to rule, and hastened to stifle Poland's new born democracy. The partitions of 1793 and 1795 resulted. Thaddeus Kosciuszko, on his return from America in 1794, led the first Polish insurrection which preceded the third partition. He was wounded and captured. Thanks to the rights granted by the Third of May Constitution to Polish peasants, they formed a large proportion of the insurgents.
21. 122-Year Struggle for Freedom
Poland had 12 million inhabitants at the time of the third partition. The country was devastated, the people terrorized by armies of occupation' representing three empires with a total population of 85 million. Despite this enormous disproportion of strength, the Poles time and again rose in arms against their oppressors. Risings took place in 1794, 1830, 1848, 1863, 1905. Through all the 122 years of partition, Poles fought on the battlefront of Liberty all over the world for the freedom of other peoples. In the United States, in Belgium, Italy, Greece, Hungary, Latvia, the Argentine, Bolivia, Peru Poles fought for the cause of human freedom under their war cry "For Your Freedom and For Ours." When Polish patriots put "your" liberty before "ours," it was no mere gesture, but a forceful expression of their conviction that the only guarantee of freedom for any nation is the freedom of all nations.
22. Restoration of Independent Poland in 1918.
After the First World War Poland's independence was restored by the Treaty of Versailles, which defined only the western and southern boundaries of Poland.
23. "Eighteenth Decisive Battle of the World"
In 1920, Russian Red armies attacked Poland and marched as far as the suburbs of Warsaw. Polish armies, without any assistance from the western powers, defeated the Red armies and single handed saved Western En' rope from communism. The importance of that victory was emphasized by Lord D'Abernon, who called the battle of Warsaw "The Eighteenth Decisive Battle of the World." The Polish-Russian war was ended by the Treaty of Riga, signed on March 17, 1921. This treaty definitely established Poland's eastern boundaries. The Treaty of Riga was a compromise between Poland's past and her present. Offered even more territory by Lenin, Poland exercised a statesmanlike restraint and Lenin, the dictator of Russia, called the Treaty of Riga "a voluntary and just agreement to stand for all time." Victorious Poland gave up to Russia nearly two thirds of the pre-partition territories in the east. The frontier included the cities of Wilno (94% of Poles) and LWOW (87.8 % of Poles) but nowhere did it extend to the frontiers of the 18th Century, not to speak of the 14th or 16th Centuries. 1,500,000 Poles were left in Russia and 135,000 Russians were left in Poland. Poland's eastern frontiers are the boundary of Western civilization, as witnessed by architectural styles, peasant costumes, folklore, music, dances, decorative art and literary taste.
24. What Is the Curzon Line?
Some of Poland's enemies claim that ethnographically the so-called "Curzon line" really constitutes Poland's eastern frontier. This line was proposed in 1920 by Lord Curzon, British Secretary of State for Foreign Affairs, as an armistice line in the war with the Russians. When in 1939, the Germans and Russians divided Poland, the frontier established by the two invaders" followed the Curzon line, more or less. The claim that ethnographically this line is Poland's eastern frontier is absurd. The territories between the so-called "Curzon line" and the eastern frontier of Poland are inhabited by 6,396,000 Poles, 4,530,000 Ukrainians, 1,122,000 White Ruthenians, 135,000 Russians, 89,000 Germans and 84,000 Lithuanians.
POLAND'S ECONOMIC PROGRESS
25. After the First World War
Poland was devastated during the First World War. The total number of buildings destroyed in Poland by all sorts of invaders was 1,785,305, including 6,586 schools, 1,969 churches, 40% of all the railway bridges and stations were destroyed. After the war Poland received very little financial assistance from abroad. (About 15 cts. per inhabitant p.a., Germany received $1.10 per inhabitant p.a.) yet during the twenty years between the two wars, she achieved significant progress. Take the soil, a basic factor: 11,362,000 acres of fallow land were brought under cultivation, and 8,027,500 acres of large estates were parcelled into small farms. In 1918, Poland had 1,750 locomotives, 3,043 passenger cars and 30,000 freight cars. In 1939 she had well over 5,500 locomotives, 11,350 passenger cars and 164,000 freight cars. 1,250 miles of new railroad track had been laid. In the same time the length of Polish highways had been increased by 30%. In 1918 Poland did not possess a single ship, in 1939 she had more than 500 merchant and passenger vessels sailing the seven seas.
26. Education in Poland
Between 1918 and 1937 there were opened in Poland 23,604 new primary schools for children from seven to fourteen years of age. All these schools had libraries as well as assembly rooms, lecture and recreation halls. In 1938-9, 5,402,300 children-ninety-one out of every hundred-attended school. Universal and compulsory education had brought illiteracy in the lower age brackets down to a fraction of one per cent. just before the war, Poland had 27 Universities and other academic institutions, 74 teachers training colleges, 2,230 High Schools, 103 technical training schools, 28,722 primary schools and 1,651 kindergartens.
THE TRUTH ABOUT POLAND
27. Poland, a Land of Small Holdings
A. Ownership of land in Poland.
According to the census of 1931 the entire area of cultivated land, orchards and gardens, meadows and pastures was 63,232,145 acres, of which 11,411,281 acres or 18.04% were larger holdings of 123.6 acres (50 hectares ) each and more, and 48,198,207 fares or 76.22% were small holdings of less than 123.6 acres; the remaining 3,585,238 acres or 5.74% were owned by state and local government. Peasant ownership of farm land in 1931 constituted three-fourths of the whole utilized area. However between 1931 and 1938, 1,799,095 acres of large holdings were parcelled, thus increasing the peasant holdings to 50,007,303 acres, or 79.07% of all utilized land in Poland, and decreasing large holdings to 15.21%. In other words five-sixths of all agricultural holdings in Poland are in the hands of peasants and only one sixth in the hands of large landowners. So Poland is predominantly a land of small and not of large holdings. In Great Britain, for instance, large estates of more than 123.6 acres (50ha.) constitute about 68%, and small estates of less than 123.6 acres only about 31% of the utilized land. By 1948 all large estates would have been parcelled.
B. Ownership of livestock by large and small holdings (1937) in thousands of heads: Sheep and
Horses % Cattle % Pigs % Goats %
Large
holdings 396 10.69 736 7.2o 436 5.96 435 12.49
Small
holdings 3,309 89.31 9,491 92.80 6,983 94.04 3,048 87.51
Total 3,705, 100 10,227 100 7,419 100 3,483 100
28. Poland's Share in World Agricultural Production.
Rye and wheat Potatoes Sugar
(millions (millions (thousands Cattle
of tons) of tons) of tons) (millions)
Great Britain 1.5 5 550 8.6
United States 21.5 9.5 1.174 60.8
Poland 815 319 500 10.2
Germany 12,5 45 1,500 20
France 91 15 800 15.7
29. Poland's Industrial Progress.
Despite the world economic crisis Poland's industrial progress was far from negligible. Between 1925 and 1938 the number of electric plants increased almost threefold; the installed power was doubled. Poland occupied 7th place in world coal output and 4th place in world coal exports. In zinc Poland held the 5th place in the world. For her 2,638,000 spindles and 69,000 looms Poland imported 128,000,000 lbs. of cotton and 68,000,000 lbs. of wool yearly. She exported textiles to more than 30 countries. Among Poland's main industrial exports were: weaving and spinning machinery, woolen, linen, cotton textiles, plywood, wood articles, furniture, pianos, glass and china, leather and leather goods, gloves, electric appliances, chemicals, drugs, perfumery, canned meats, seed, medical herbs, liquors, etc. Some of these articles were exported to 42 countries.
30. Labor and Health in Poland.
Assuming per capita production in 1928 as 100, the output rose to 129 in 1937. Polish labor was organized in 298 trade unions which in 1937 concluded 727 collective working agreements with employers. Polish labor managed to maintain the real value of wages, despite the economic crisis. Although in 1937 nominal wages dropped 34 % from 1933 levels, the same period saw a decrease in industrial wholesale prices of 39%, and in agricultural prices of 46%. The general purchasing power of wages rose 6%. The Polish system of social security was based upon compulsory insurance of all working people. Health insurance covered 2,171,000 persons; accident insurance 2,183,000 persons; disability and old age pensions 2,523,000 persons; unemployment insurance 1,690,000 persons. Social insurance provided hospitals, child care, rest-maternity anti-tubercular centers in every city, health control centers, etc. Social legislation restricted the employment of women and minors, and controlled the prevention of accidents, provided paid holidays for workers, etc. This social security legislation was one of the first steps taken by reborn Poland and labor unions were recognized by act of Parliament in 1919. Some of the social measures adopted by the First Polish Parliament in 1921, were voted by the French Parliament in 1935 during the period of social reconstruction under the Premiership of Leon Blum.
Finally the Polish death-rate was steadily decreasing, from 16.7 per 1,000 inhabitants in 1925, it fell to 15.5 in 1930, and to 14.0 in 1937.
31. Poland's Occupational Structure.
Manual and skilled wage earners constitute 28.6% and white collar workers 4.3% of the total population. In the various occupation groups the percentage of non-salaried "independents" is as follows: agriculture, 85.2%; industry 32.7%; commerce 72.8%; communications 15% other occupations 8.3%. This proves that Poland was a land of small and medium individual enterprise, an essential characteristic of liberal economy.
32. Poland's Cooperative System
Poland had 11,720 cooperative societies with more than 3,000,000 members, divided into Agricultural, Consumers and Credit Unions. During the 20 years of Poland's independent existence the number of cooperatives trebled. In 1928 for instance 24% of cheese exports was handled through cooperatives, in 1938 this percentage had risen to 99.4%.
33. Polish Access to Sea
Poland's most striking achievement was the construction and development of the port of Gdynia on the Baltic Sea. In 1924, the number of incoming and outgoing vessels was 58 with a total tonnage of 10,167. In 1938, it was 12,990 with a total tonnage of 9,174,000 tons. Together with Danzig, which was smaller, the total tonnage exceeded 17,800,000, constituting the 5th port in Europe and the largest on the Baltic. The shift of exports and imports by land to exports and imports
by Sea is most significant. The value of Polish imports by sea increased from 27.4% in 1928 to 65.5% in 1937; similarly the value of Polish exports by sea rose from 25.2% in 1928 to 66.2% in 1937. This was due to the establishment of maritime connections with more than forty countries. Polish merchant vessels called at more than 200 ports.
POLISH CULTURE
34. Poland's Contribution to World Culture and Civilization.
Some idea of Poland's contribution to world culture and civilization may be gathered from this much too brief list of famous Poles:
SCIENCE: Mikolaj Kopernik (Copernicus) (1456-1543), the discoverer of the solar system, of earth's rotation about the sun and father of modern relativity; Jan Sniadecki (1756-1830), astronomer and famous mathematician who worked with Oxford University; jozef Hoene-Wronski (1778-1853), philosopher and famous mathematician, discoverer of differential equations; Zygmunt Wroblewski (18451888) and Karol Olszewski (18461915), scientists who first liquefied air; Jan Lukasiewicz (b. 1878), philosopher and mathematician, inventor of the petroleum lamp; Stefan Kopec (murdered by the Nazis), discovered the hormone of insects; Maria SklodowskaCurie (1867-1934), Nobel prize winner, discovered radium and polonium; R. Waigiel, discovered anti-typhoid serum-, Dr. Kazimierz Funk (b. 1884), first introduced the term "Vitamin" (his book on the subject published in New York is a recognized authority); Dr. L. Zamenhof (1859-1917), created Esperanto,
35. Painters
Piotr Michalowski (1802-1855) and Aleksander Orlowski (1777-1832), excellent painters and draughtsmen; Jan Matejko (1839-1893), creator of a series of monumental visions of Poland's glorious past, Artui Grottger (1837-1867), painter of tragic insurrection of 1863 and the Siberian deportees Juliusz Kossak (1824-1899), famous ballet painter; Josef Chelmonski (1850-1914), realist painter; Jacek Malczewski (1855-1929), the Polish Rubens; Stanislaw Wyspianski (18691907), leading painter of "Young Poland"; J. Mehoffer (b.1869), famous painter of stained glass windows; Wladyslaw Skoczylas (b.1883), illustrator of Polish folklore. School of St. Luke, eleven painters under a modernized spell of El Grecco. Jan Rosen (b.1891), the painter of frescos in Poland, Italy and U. S. A., Artur Szyk, famous miniaturist, Feliks Topolski, the Rembrandtian draughtsman.
36. Sculptors
Wit Stwosz (1438-1533), great master of the XV century, who carved the altar in St. Mary's Church, Cracow, removed by the Germans to Nuremberg; Ksawery Dunikowski (b. 1876) and Edward Witting, whose monuments to aviators stand in Warsaw and Paris; Stanislaw Ostrowski (b.1878), sculptor of the equestrian statue of King Jagiello before his victory over the Prussians at Grunwald, at the World's Fair in New York, 1939.
37. Composers and Musicians
Fryderyk Chopin (1810-1849), one of the greatest composers, whose music is essentially Polish; Stanislaw Moniuszko (1819-1872), the father of the Polish opera; Ignacy Paderewski (1860-1941), who earned fame as a pianist before he rose to symbolize Polish patriotism and Statesmanship; Henryk Wieniawski (1835-1880), a d Karol Szymanowski (1883-1937), distinguished composers of modern svmphonies. Barcewicz, Bronislaw Huberman, Pawel Kochanski, Wanda Landowska, Artur Rubinstein, Jozef Hoffman and Jozef Sliwinski are Polish performers whose names are familiar to music-lovers in Europe and America. Emil Mlynarski and Artur Rodzinski are well-known Polish conductors, while the de Reszke brothers, Adam Didur, Jan Kiepura, Ada Sari and Sembrich-Kochanska are well-known Polish singers of international repute.
38. Literature
Mikolaj Rey (1505-1569), founder of Poland's national literature; Jan Kochanowski (1530-1584), the great Polish lyrical poet; A. Frycz Modrzewski (1503-1572), political thinker and social reformer; L. Gornicki (1527-1603), distinguished writer and educator; Piotr Skarga (1536-1612), Jesuit writer and greatest Polish orator; Ignacy Krasicki (1735-1801), distinguished fabulist; Aleksander Fredro (1793-1876), greatest Polish dramatist; Adam Midciewicz (1799-1855), Juliusz Slowacki (1809-1849) and Zygmunt Krasinski, Polish national bards; Henryk Sienkiewicz (1846. 1916), Poland's great historical novelist, Nobel prize winner; Boleslaw Prus (1847-1912), distinguished novelist; Stanislaw Wyspianski (1869.1902), poet, dramatist, painter; Stefan Zeromski (1864-1925), modern novelist on social problems; Wladyslaw Reymont (1868-1925), author of "The Peasants," a monumental rural epic, Nobel prize winner; Karol Hubert Rostworowski (1877-1937). dramatist and poet; Zofia Kossak-Szczucka (b. 1890), famous historical novelist. Among contemporary Polish poets mention should be made of Stanislaw Balinski, Jan Lechon, Kazimierz Wierzynski, Julian Tuwim and Antoni Slonimski.
39. The Theatre
Modern Polish dramatic. art dates from 1765, when the actor-manager Boguslawski founded the first national theatre in Warsaw. The most popular plays of the Polish stage are those by Adam Mickiewicz, Juliusz Slowacki, Zygmunt Krasinski, Stanislaw Wyspianski, Aleksander Fredro, Stefan Zeromski. Contemporary writers are Adolf Nowaczynski, Waclaw Grubinski, Zygmunt Nowakowski, Antoni Cwojdzinski, Hubert Rostworowski. The plays of Shakespeare, Shaw, Sheriff and Chesterton are also popular in Poland. During the 20 years of Polish independence there were no less than 652 performances of Shakespeare's tragedies and comedies. G. B. Shaw was acted 569 times and three of his plays were produced in Poland before being acted in Great Britain. "Pygmalion" beats all records, running for 179 performances.
40. Architecture
Architecture in old Poland developed under Gothic influences, the Polish style being known as Vistula Gothic. In the 16th century, Renaissance, and later a sedate Baroque style predominated. Modem Polish architecture was molded by national reconstruction and urban and industrial planning. The schools of architecture in Warsaw and Lwow became centres of progressive architectural thought, based on the national style evolved during the later half of the 19th century. In the planning of new and the modernizing of old urban areas, special regard was had for the rest and recreation of children, and an effort was made to preserve natural beauties and buildings of historic interest. Thus the old Market Place of Warsaw was renovated and repainted in its original pattern of color. The Renaissance town of Zamosc was rebuilt around its beautiful Town Hall, not unlike Williamsburg Va., in U. S. A. A score of other medieval towns were thus restored, including three most beautiful and dear to all the Poles: Cracow, Wilno and Lwow, where Polish culture was born and whence it radiated.
HOW THE WAR CAME TO POLAND
41. Why Hitler Attacked Poland?
From 1934 to 1939 Hitler repeatedly urged Poland to join Germany in an attack on Soviet Russia, promising her large territorial gains in Eastern Europe. Poland rejected all of Hitler's proposals. Furthermore, Poland's vitality and the decline of the German population made it obvious that by 1975 the Poles would have become equal to the Germans and that time was working against German supremacy. Indeed 1939 was the year in which the strength of the German manpower in relation to the Polish manpower was at its maximum. That year
was chosen long before for aggression against Poland.
42. September 1, 1939
At dawn on September 1, 1939, German land and air armies attacked Poland without any declaration of war, crossing the frontier at 14 points from East Prussia, West Prussia, Silesia, Moravia and Slovakia. Germany bombed all Polish airfields and 61 towns within the first few hours.
43. Unequal Forces
The relative strength of Polish and German forces in September, 1939, was as follows:
Poland Germany
Infantry 31 divisions 70 divisions
Panzer units 1 division 14 divisions
Planes 443 4320
Fire power ratio 1 72
44. 35 Days of Polish-German War
The German-Polish war lasted 35 days, from September 1 to October 5, 1939. At Kock the last of the major engagements of the war was fought on October 5th. The siege of Warsaw, capital of Poland, lasted 19 days in spite of heavy air and artillery bombardment. Warsaw surrendered , on September 27, when the armies had exhausted all ammunition, the water supply was cut, and 200 large fires were raging in the city.
45. Sept. 17, 1939-the Critical Day
September 17, 1939, was the most critical day of the German-Polish war.
On September 14, German panzer units had been stopped thanks to the resistance of the Polish armies and to the extension of German supply lines. The Poles began to organize effective resistance along the marshes of Polesie and in Galicia. But at dawn on September 17, without any declaration of war, Soviet Russia despite her non-aggression treaty with Poland attacked on the rear of the Polish armies fighting Germany. On September 28, Germany and Russia signed an agreement dividing Poland between themselves for "all times," along the Ribbentrop-Molotov line.
POLISH ARMY IN EXILE
46. Polish Army in France
Very shortly after the cessation of organized fighting by Polish forces against the German invaders, a Polish army was formed in France by General Sikorski. This army consisted of 4 1/2 infantry divisions, an armored brigade and the Carpanthian brigade, some 100,000 men in all. The first and second divisions took part in the battle of France; the Carpathian Brigade fought in Norway and was the first to enter Narvik.
47. Polish Army in England
After the collapse of France, General Sikorski succeeded in evacuating a large part of the Polish troops to England, where Poland now has an army corps including an armored division, a rifle brigade, a parachute brigade , and other units.
48. Polish Army in the Middle East
When the Polish-Russian Treaty as signed in July, 1941, a number of Polish prisoners of war in Russia were released, and a new army was organized on Russian soil under General Anders. Before having been equipped it was transferred to the Middle East at the request of the Soviet Government. With the Carpathian Brigade now expanded to a Division, it forms separate army corps. Polish ground forces in the Middle East number some 75,000 men, fully trained and equipped with the most modern American and British armament.
49. Polish Air Force
After the fall of Poland, Polish fighter squadrons were set up in France, while bomber crews were training in Britain. When Hitler attacked in the West, 133 Polish fighter pilots, fighting with the British and French Air Forces faced his air armada. They won 55 victories, losing 15 men. Yet the most glorious achievement of the tiny Polish Air Force was in the Battle of Britain, when it destroyed 195 enemy machines out of the total of 2,366 brought down by the Royal Air Force. Since then, Polish fighter and bomber squadrons have been continually engaged and up to March, 1943, had destroyed more than 526 enemy aircraft, 7 U-boats and dropped more than 6,000 tons of bombs on 42 targets in Germany and German occupied territories. In Tunisia, Polish airmen brought down 79 enemy planes as compared with 527 downed by the American air forces. Since 1939 Polish pilots have shot down more than 1,000 German planes. A considerable number of Polish airmen also serve as pilots in the Allied armies. The Polish Air Force now numbers more than 12,000 men.
50. The Polish Navy
The Polish Navy has been fighting for 3 1/2 years alongside of the British Royal Navy. Polish sailors have taken part in many important naval actions, including the evacuation of Dunkirk, the spirited attack on the "Bismarck," the landing at Dieppe, and the recent operations off the North African coast. They have played their full part in the Battle of the Atlantic and carry on an unceasing vigil with the fleets of the United Nations in the Atlantic and the Mediterranean. Thus the destroyer "Garland" fought a 6-day battle against Nazi planes and U-boats in conveying American and British munitions to Russia. The officers and crew of this "Very Gallant Ship" were saluted by the officers and crew of the flagship of the convoy and received high British and Polish decorations.
POLAND FIGHTS ON
51. German Reign of Terror
In his message to Poland, broadcast on May 3, 1941, Prime Minister Churchill said:
"Every day Hitler's firing parties are busy in a dozen lands. Monday he shoots Dutchmen, Tuesday Norwegians, Wednesday French and Belgians stand against the wall, Thursday it is the Czechs who must suffer, and now there are the Serbs and the Greeks to fill his repulsive bill of execution. But always, all of the days, there are the Poles."
52. 8,000,000 Poles Sacrificed for Freedom
The struggle of the Polish Nation for freedom and integrity of Poland cost the Nation 8,000,000 victims. During, that time:
2,500,000 Poles were murdered by the Germans.
500,000 Poles were starved to death by the Germans.
2,000,000 Poles were sent to forced labor in Germany.
1,600,000 Poles were deported from Western Poland to the Government General.
1,500,000 Poles were deported by Soviets to Russia.
348 villages have been burned to the ground and ploughed under like Lidice, 1,080 have been evacuated and all the inhabitants either killed or deported.
53. Directorate of Civilian Resistance
Underground resistance on the Polish Home Front is directed by the Polish Government in London, through its representatives in Poland who conveys its instructions to the Directorate of Civilian Resistance responsible for the organization of sabotage, the trial and execution of German criminals.
54. Religious and Cultural Persecution in Poland
Seven Polish dioceses have been suppressed: Poznan, Gniezno, Wloclawek, Plock, Pelplin, Lodz, Katowice; seven Bishops deported or imprisoned, ninety per cent of the clergy thrown into concentration camps. A large number of priests have been executed by the Gestapo. In Oswiencim alone 1,500 priests have died of maltreatment; churches are closed and many millions of Catholics are entirely deprived of religious services, in a country where more than 70% of the people are Catholics. Polish Universities, professional and technical institutions, high schools and all private schools are closed. Libraries, museums, scientific collections and laboratory equipments have been looted and taken to Germany. All books dealing with Polish culture were burned. German specialists, mostly university professors, who had been received in Poland as cherished guests, supervised the looting of Polish universities, academies, research institutes and museums. The Germans consider that Poles do not require learning . . . Governor General Frank said: "The Poles do not need universities or secondary schools, the Polish territories are to be transformed into an intellectual desert." Foerster, Gauleiter of the "Wartheland," the western provinces of Poland illegally incorporated in the Reich, said: I promise you that in ten years from now not so much as a single sheaf of wheat will grow on Polish soil." Werner Best, in "Zeitschrift fuer Politik" of June 2nd, 1942, wrote: "Historical experience has shown that the destruction and elimination of a foreign nationality is not in the least against the laws of life, provided that destruction and elimination are complete."
-
55. Economic Pillage
The confiscation of public and private property in Poland has been complete. The Germans not only took all real estate away from the Poles, they confiscated all stores and workshops, even household furniture and personal effects, furs, jewelry, clothing, etc. The eviction of the small farmers is continuing apace. Poles are replaced by German colonists, imported from Russia and the Baltic States. The Poles, who are only used as slave labor, arc exploited by the Germans- they receive less pay and the "Polenabzug," a flat 15% on their gross earning is deducted in addition to taxes, social insurance, dues and contributions
to Arbeitsfront, from which they derive no benefits. Their pay on the average is half of what Germans get for the same work, but their hours are longer and no holidays are allowed. Food rations are less than half the German rations and no fuel is sold to Poles. When slow-downs-an essential feature of underground resistance occur ration cards are withdrawn. Workers, whose output falls to 60% of the normal German production, receive no ration cards and must starve with their families. Workers whose output is 68% receive 113 of the concentration camp ration; those whose production is 80% receive 50% of the German ration.
56. More Than 110 Underground Newspapers
Although the publication, circulation and possession of a secret newspaper is punishable by death, more than 110 underground newspapers are read by at least 3,000,000 people. Some have four editions daily, and news broadcasts from London and New York are printed within an hour. Even photographs are smuggled into Poland and published in the secret press. In spite of the danger most of the distribution is done by women and children.
57. Resistance and Sabotage Pending the opening of an allied
offensive in Europe, the home front in Poland keeps up a continuous warfare. In the course of a single month in 1943, 100 locomotives were damaged, 17 trains derailed, 340 trucks destroyed 7 oil wells rendered useless, 18 military transports attacked, more than 500 Germans killed, including Wilhelm Krueger, the Polish Heydrich. Poland also maintains two underground universities and several hundred schools.
58. Secret Courts in Poland
Poland, the only occupied nation that has no Quisling, Hacha or Vlassov, administers justice under enemy occupation by secret courts. A recent communication of the Directorate of Civilian Resistance printed in No. 464 of the underground daily Information Bulletin, announces the execution of 59 sentences on German Gestapo officers in the single month of May, 1943.
POLAND'S POST-WAR PLANS
59. General Principles
The present war is a struggle for Christian civilization. The people of Poland believe that the postwar organization of the world should be based on Christian morality, international democracy, and political and economic collaboration. This order should be established and enforced throughout the world by international institutions and an international force, and cannot be the prerogative of a few powerful nations. Poland, the first real democracy in Europe, is deeply attached to her parliamentary system, based on broad democratic representation of the people. Recognition will be given to private property and free enterprise, but "jungle" economy will not be tolerated. The "average man" will be at home in Poland. Poland will be a land of the middle class, of workers and farmers, an average man's approximation to the ideal of the Four Freedoms. Racial minorities will be given full liberty of cultural development and will exercise the equality of rights and of obligations.
60. Central and Eastern European Federation
Poland expects the Nations of Central and Eastern Europe to form a commonwealth sufficiently strong to withstand German aggression, which has plagued it for centuries. Such a commonwealth would facilitate the economic development of Central and Eastern Europe and promote neighborly trade-exchanges with Russia. It would be a potent factor of Russia's security in the west. The Governments of Poland, Czechoslovakia, Jugoslavia and Greece have formed a Central-Eastern European Planning Board, the nucleus of cooperation along these lines. The Board has various committees working on the agricultural, industrial, financial, educational and social problems involved. Other committees will be organized as need arises to deal with every aspect of the mutual advantages to be derived from the close collaboration of 110 million people, who will become a first class power in the world Council. This power will be used solely for the preservation of peace and raising of the standard of living of its peoples. It will serve European culture and Christian civilization for which that culture stands. It is democratic and in the terms of the Polish-Czech declaration of November 11, 1940, the Constitution of the individual States included in the Confederation will guarantee to citizens of those States the following rights:
a. Religious Freedom.
b. Personal Liberty.
c. Freedom of Learning.
d. Freedom of Speech and of the Press.
c. Freedom of Organization and Association.
i. Equality of all citizens before the Law.
g. Free admission of all citizens to all State functions.
h. Independence of courts of law, control of government by r6presentative national bodies elected by means of free elections.
There are 15 million Americans who are descendents of the peoples constituting the proposed commonwealth. They will link the Eastern European Commonwealth to the United States in a bond of mutual understanding and identical ideology.
Monday, June 29, 2009
Wednesday, June 24, 2009
Betrayal: "The Battle for Warsaw" BRUSSEL AND EUROPEAN UNION ASK TO CLOSE THE HISTORY SOLIDARITY SHIPYARDS BETRADED ONE MORE TIME
Betrayal: "The Battle for Warsaw" BRUSSEL AND EUROPEAN UNION ASK TO CLOSE THE HISTORY SOLIDARITY SHIPYARDS BETRADED ONE MORE TIME
Betrayal: "The Battle for Warsaw" GAZA NOW 2009
The Warsaw Uprising was the largest and perhaps most heroic underground campaign of World War II. It was also one of the most desperate and little known battles of the war. Yet even as the Poles rose up against the Germans in the heart of Warsaw, THEY WERE CALLOUSLY BETRAYED. NOT BY THEIR ENEMIES BUT BY THEIR ALLIES. They were promised help that never came, so they took matters into their own hands. In the summer of 1944, more than 20,000 Polish Freedom Fighters and 220,000 Polish civilians died at the hands of the German Army during 63 days of hellacious battle in Poland's capital city of Warsaw.
Consisting entirely of archival footage and interviews with survivors, BETRAYAL: THE BATTLE FOR WARSAW is an inspiring and heartbreaking retrospective of one of the greatest fights you've probably never heard about.
Category: Education
Tags: Betray Battle Betrayal Warsaw Uprising City capital battlefield Home Army AK Freedom Fighters civilian Insurgent Casualties urban combat Poland Polish German Nazi Hitler SS Soviet Russia Stalin Red Vistula River Airdrop CBS History Channel Armia Krajowa Powstanie Warszawskie Zdrada
PART1
PART2
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (3/5)
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (4/5)
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (5/5)
ZBRODNIE (ŻYDO)KOMUNISTÓW- "Rabin kontra prof. Nowak" 1/
Zbrodnie (ŻYDO)KOMUNISTÓW- "Rabin kontra prof. Nowak" 2/2
Gaza: The Killing Zone - Israel/Palestine
May 2003
life in Gaza is a constant gauntlet of Israeli sniper fire, military rockets and army bulldozers. No one is safe. In light of the escalating tensions, we're bringing back one our most moving documentaries, a hard-hitting expose of life in the Occupied territories. We speak to the children caught in the crossfire and find out the true cost of Israel's targeted assassinations policy.
If Americans Knew What Israel Is Doing! VIDEO WAS CENSORED
Betrayal: "The Battle for Warsaw" GAZA NOW 2009
The Warsaw Uprising was the largest and perhaps most heroic underground campaign of World War II. It was also one of the most desperate and little known battles of the war. Yet even as the Poles rose up against the Germans in the heart of Warsaw, THEY WERE CALLOUSLY BETRAYED. NOT BY THEIR ENEMIES BUT BY THEIR ALLIES. They were promised help that never came, so they took matters into their own hands. In the summer of 1944, more than 20,000 Polish Freedom Fighters and 220,000 Polish civilians died at the hands of the German Army during 63 days of hellacious battle in Poland's capital city of Warsaw.
Consisting entirely of archival footage and interviews with survivors, BETRAYAL: THE BATTLE FOR WARSAW is an inspiring and heartbreaking retrospective of one of the greatest fights you've probably never heard about.
Category: Education
Tags: Betray Battle Betrayal Warsaw Uprising City capital battlefield Home Army AK Freedom Fighters civilian Insurgent Casualties urban combat Poland Polish German Nazi Hitler SS Soviet Russia Stalin Red Vistula River Airdrop CBS History Channel Armia Krajowa Powstanie Warszawskie Zdrada
PART1
PART2
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (3/5)
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (4/5)
Betrayal: "The Battle for Warsaw" (5/5)
ZBRODNIE (ŻYDO)KOMUNISTÓW- "Rabin kontra prof. Nowak" 1/
Zbrodnie (ŻYDO)KOMUNISTÓW- "Rabin kontra prof. Nowak" 2/2
Gaza: The Killing Zone - Israel/Palestine
May 2003
life in Gaza is a constant gauntlet of Israeli sniper fire, military rockets and army bulldozers. No one is safe. In light of the escalating tensions, we're bringing back one our most moving documentaries, a hard-hitting expose of life in the Occupied territories. We speak to the children caught in the crossfire and find out the true cost of Israel's targeted assassinations policy.
If Americans Knew What Israel Is Doing! VIDEO WAS CENSORED
Sunday, June 21, 2009
Masonerka żydowska Bn Br usuwa nasz krzyż ze Żwirowiska
Masonerka żydowska Bn Br usuwa nasz krzyż ze Żwirowiska
O możliwości przeniesienia papieskiego krzyża, stojącego na Żwirowisku, nieopodal byłego obozu koncentracyjnego Auschwitz w Oświęcimiu donosi belgijski dziennik "La Libre Belgique".żródło KAI (rk /a.) http://ekai.pl/serwis/?MID=16854-----------------------Dziś po 10 latach organizacje żydowskie znowu atakują Polaków w imię tzw. "dialogu"Nakazy jak poprzednio tak i tym razem przyszły z Belgii od organizacji "Sauvegarde d`Auschwitz"i szefa organizacji żydowskich Lazarda Pereza.Judajczykowie znowu atakują chrześcijan, chcą usunąć nasz krzyż,a ofiarami masowych mordów w Oświęcimiu uczynić tylko Żydów.Do takich celów powołanych zostało wiele organizacji,stawiających sobie za cel wynarodowienie Polaków, zniszczenie tradycji chrześcijańskich,zapłatę gigantycznego i nienależnego haraczu oraz budowę "Judeopolonii" na terenie Polski.Warto wiedzieć, że 9 września 2007 w Polsce reaktywowaną masońską lożę B'nai B'rithczyli Zakon Synów Przymierza.Siedziba B'nai B'rith mieści się w Warszawie.----------- linki ----------Krzyż na Żwirowisku:http://www.naszawitryna.pl/krzyze_auschwitz/http://www.naszawitryna.pl/krzyze_auschwitz/prezesmo.htmhttp://www.naszawitryna.pl/krzyze_auschwitz/przemowienie_prezesa_moskala.htmPrasa:http://www2.rp.pl/artykul/223068_Wraca_spor_o_krzyz_na_zwirowisku__.htmlhttp://wiadomosci.onet.pl/1867334,11,1,1,,item.htmlMasonerka żydowska, B'nai B'rith - Synowie Przymierza reaktywacja 30.9.2007:http://www.bnaibritheurope.org/bbe/component/option,com_rsgallery2/Itemid,134/catid,13/limit,16/limitstart,0/lang,en_GB/http://www.museumoffamilyhistory.org/pjh-warszawa-bblodge.htmhttps://www.jewishpress.com/pageroute.do/25410/B%27nai_B%27rith_International_Revives_Lodge_In_Poland.htmlhttp://www.bnaibrith.org/------------cele masonerii:http://www.kki.pl/piojar/polemiki/novus/masoneria/masoneria1.html-----------------------Nagranie kazania na Żwirowisku pochodzi ze strony:http://www.polskatelewizja.com/
Masonerka żydowska usuwa nasz krzyż ze Żwirowiska cz.2 [kazanie]
W obronie Krzyża Papieskiego
Ostatnie wystąpienie Davida Susskinda, honorowego przewodniczącego Centrum Wspólnoty Żydów Laickich w Belgii, domagającego się na łamach gazety “Le Soir”, aby Ojciec Święty, Jan Paweł II dokonał gestu braterstwa i otwarcia z okazji Roku Świętego i nakazał usunięcie krzyża z terenu przylegającego do Auschwitz-Birkenau - ponieważ jego cień rzekomo pada na popioły 25 tysięcy Żydów zamordowanych w Auschwitz tylko dlatego, że byli Żydami - jest kolejnym przykładem klasycznego nieporozumienia.
Publikujemy zdjęcie otrzymane z Oświęcimia i demonstrujące w sposób jednoznaczny, po pierwsze - gdzie znajduje się kontrowersyjny Krzyż Papieski - stojący poza murami i drutami kolczastymi dawnego niemieckiego obozu, i po drugie - pokazuje ono, jak rzeczywiście pada cień krzyża, na łąkę, która pokrywa dawne Żwirowisko, gdzie dokonywano masowych egzekucji Polaków w czasie hitlerowskiej okupacji.
Oto najprostsze wyjaśnienie, jakie od lat trwania zupełnie niepotrzebnej nikomu, sztucznie ponawianej kontrowersji - powinien przyjąć pan przewodniczący David Susskind.
Krzyż Papieski znajduje się poza dawnym obozem i w miejscu męczeństwa, nasyconym krwią pomordowanych Polaków. Cień krzyża pada tylko tam, gdzie padać powinien - na polską ziemię i miejsce zagłady Polaków. Warto przypomnieć panu Susskindowi i wszystkim, którzy z uporem, raz po raz, wznawiają spór o symbolikę krzyża w Oświęcimiu - że miejscem zagłady wspomnianych przez niego 25 tysięcy Żydów belgijskich i miliona Żydów z innych krajów w Auschwitz był oddalony o około 10 km, od tego miejsca drugi obóz oświęcimski - Birkenau (dziś Brzezinka), gdzie nie pada wcale cień Krzyża Papieskiego.
Ojciec Święty Jan Paweł II nie stawiał krzyża pod murami dawnego obozu w Auschwitz, ani nie administruje tym miejscem.
W kwestii miejsca krzyża i gwarancji jego przyszłej tam obecności wypowiadały się już autorytatywne władze rządowe Rzeczypospolitej Polskiej i władze administracyjne terenu
oświęcimskiego.
Pora zostawić w spokoju Papieża i całą rzekomą kontrowersję, której ustawiczne odświeżanie i ponawianie przez stronę żydowską - nie służy ani procesowi
dialogu, ani lepszemu porozumieniu Polaków i Żydów, gdziekolwiek się oni znajdują.
Edward J. Moskal - prezes Związku Narodowego Polskiego
oraz Kongresu Polonii Amerykańskiej
Chicago, 17 luty 2000 r.
Prasa krajowa - z wyjątkiem tygodnika "Nasza Polska" - wystąpienie Susskinda oraz wystąpienie prezesa Moskala i jego obronę Krzyża i wiary polskiej przemilczała.
Tekst protestu przeciwko zaproszeniu ks. Henryka Jankowskiego do Chicago wystosowany przez prożydowskie środowiska, które od dawna dążą do rozbicia Polonii i które w zeszłym roku organizowały antypolską konferencję na Uniwersytecie Loyola. Obiektem niewybrednych ataków w tym dokumencie stał się także prezes KPA - Edward Moskal.
Ksiądz Jankowski zakazany!
Edward Moskal, prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej i Związku Narodowego Polskiego poinformował, że po raz drugi zaprosił do Chicago księdza Henryka Jankowskiego z Gdańska, aby ten odprawił Mszę Świętą i wygłosił kazanie podczas polskiego święta narodowego 3 Maja. Od 1891 r. rocznica ustanowienia Konstytucji Trzeciego Maja jest najbardziej uroczystą rocznicą dla Polonii.
Godnym ubolewania jest fakt, że ksiądz Jankowski stał się znany z kazań, które obrażały Żydów na całym świecie. Porównał np. Gwiazdę Dawida - żydowski symbol religijny i etniczny - do swastyki oraz sierpa i młota - symboli dwóch najbardziej zbrodniczych, totalitarnych systemów świata. Antysemickie wypowiedzi księdza Jankowskiego stoją w rażącej sprzeczności z naukami papieża Jana Pawła II, który niezmordowanie działa na rzecz pojednania chrześcijaństwa i judaizmu. Zarówno arcybiskup Gdańska, jak i Episkopat Polski, odcięły się od antysemickich wypowiedzi księdza Jankowskiego. Arcybiskup Chicago odmówił księdzu Jankowskiemu zgody na odprawienie Mszy i wygłoszenie kazania w jego archidiecezji. Obecna druga próba sprowadzenia księdza Jankowskiego do Chicago z pewnością obrazi i podziała prowokująco na żydowską społeczność w USA i na innych, którzy walczą z bigoterią. Umocni fałszywy i wrogi obraz Polski, jako kraju antysemickiego, i Polonii, jako społeczności antysemitów. Społeczność polsko-amerykańska zademonstrowała ostatnio swoje wpływy, skutecznie naciskając na przyjęcie Polski do NATO. Ożywienie etykietki antysemickiej zniszczyłoby ten wpływ, wykluczając Polonię z obszaru wspólnych demokratycznych wartości wyznawanych przez naród amerykański. Tylko wrogowie Polski i ich agenci w naszym środowisku mogą skorzystać z działań i publicznych wypowiedzi Edwarda Moskala. Ubolewamy nad faktem, iż rzekomy lider dziesięciu milionów Polaków w USA stał się nieproszonym gościem w Białym Domu i Departamencie Stanu. Kierując się najlepszym interesem Polonii i Polski, domu naszych przodków, występujemy z tym protestem jako informacją, że Edward Moskal nie przemawia w imieniu wszystkich Amerykanów polskiego pochodzenia. Chcemy pozostać wierni najlepszym polskim tradycjom tolerancji i szacunku dla ludzi wszystkich ras, narodowości i religii
List podpisali:
Lenard Baldyga, emerytowany deputowany Departamentu Stanu; Lusia Bucka, urzędnik społeczny, Chicago, Illinois; dr Andrzej Bytnerowicz, University of California, Riverside; prof. M. B. Biskupski, historyk, St. John Fisher College, Rochester, New York; Idalia Blaszczyk, dziennikarka, Chicago, Illinois; prof. Andre Błaszczyński, przewodniczący “Polish American Foundation of Connecticut”, Dyrektor Kongresu Polonii Amerykańskiej w Connecticut; prof. Stanislaus A. Blejwas, szef Katedry Studiów Polskich, Central Connecticut State University, New Britain, Connecticut; Charles Chotkowski, Fairfield, Connecticut; Mark Chudzinski, adwokat, Chicago, Illinois, były Dyrektor Krajowy Kongresu Polonii Amerykańskiej; prof. Anna Cienciala, historyk, University of Kansas; Elżbieta Cińkowska, urzędnik społeczny, Chicago, Illinois; prof. Mary Cygan, historyk, University Connecticut w Stamford, Connecticut; Witold Czajkowski, były przewodniczący “The Helena Modjeska Club”, Los Angeles, California; Mary Patrice Erdmans, profesor nadzwyczajny na katedrze socjologii, University of North Carolina, Greensboro, North Carolina; Ewa Gierat, Bethlehem, Connecticut; prof. Thaddeus V. Gromada, profesor honorowy historii, New Jersey City State University; prof. Krzysztof Jasiewicz, były przewodniczący “Polish Studies Association”; Ewa Jastrzębski, biolog, profesor honorowy; Czesław Karkowski, dziennikarz “Nowy Dziennik” ["Polish Daily News"], New York, NY ; dr Jan Karski, profesor honorowy, Georgetown University, Washington, D.C.; Leon Konopielski, artysta, Los Angeles, California; prof. Andrzej Korboński, profesor nauk politycznych, University of California, Los Angeles, California; Ambassador John Kordek, De Paul University, Chicago, Illinois; Jan Krawiec, Chicago, Illinois, były redaktor naczelny “Dziennika Związkowego”, Chicago, Illinois; Michael Kristula, były dyplomata amerykański; dr John Kromkowski, przewodniczący “National Center for Urban Ethnic Affairs”, Washington, D.C.; prof. Jerzy Krzyżanowski, profesor honorowy katedry slawinistyki oraz języków i literatury wschodnioeuropejskiej, Ohio State University; Suave Lobodzinski, California; dr John Micgiel, historyk, Columbia University; dr Ronal Modras, profesor teologii, St. Louis University, St. Louis, Missouri; Maria Nagórski, Washington, D.C.; Zygmunt Nagórski, Washington, D.C.; Jan Nowak, były dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia “Wolna Europa”, były Dyrektor Krajowy KPA; dr Dominic A. Pacyga, profesor historii, Columbia College, Chicago,Illinois; John J. Pikarski Jr., prawnik, Chicago, Illinois; Andrzej Pomian, były wykładowca podeziemnego Uniwersytetu Warszawskiego, były szef Wydziału Prasy Armii Krajowej; dr Andrzej Pronczuk, Brandeis University, Waltham, Massachusetts; Christine Przybylo Long, Chicago, Illinois; dr James S. Pula, Utica College of Syracuse University, Utica, New York.; dr. Bohdan Oppenheim, profesor, Loyola Marymount University, Los Angeles, California; ksiądz John Pawlikowski, “Catholic Theological Union”, Chicago, Illinois [członek Polsko-Żydowskiej Rady w Ameryce - przyp.red.]; Edward Pilatowicz, “Price-Pfister”, Los Angeles, California; Teodor Przymusinski, Professor of Computer Science, University of California, Riverside; Dr John Radzilowski, historyk, przewodniczący “Polish American Cultural Institute of Minnesota”, St. Paul, Minnesota; ambasador Nicholas Rey, były ambasador USA w Polsce; prof. Michał J. Rozbicki, profesor nadzwyczajny w katedrze historii, St. Louis University, St. Louis, Missouri; Henryk Rozpedowski, pisarz, były dziennikarz RWE; Elizabeth Slosarski, nauczycielka i dziennikarka, Chicago, Illinois; Stefan Soltysik, M.D., profesor psychiatrii, University of California, Los Angeles; Witold Sulimirski, New York, New York; dr Alina Surmacka Szczesniak, Mount Vernon, New York; Tomasz Tabako, wydawca “2B”, wykładowca, Northwestern University; prof. Piotr S. Wandycz, historyk, profesor honorowy, Yale University; Elizabeth M. Wasiutynski, była deputowana do Kongresu USA, czonek Biura Koordynacyjnego NSZZ “Solidarność” za granicą (1982-1989); Mitchell J. Wiete, “Polish American Leadership Initiative”, Chicago, Illinois; Darek Wisniewski, dziennikarz, Chicago, Illinois; Robert Wozniak, były urzednik służb zagranicznych USA, Washington, D.C.; Krystyna Wydzga, “De Lanze Kosmetic Co.”, California; Gwido Zlatkes, Brandeis University, Waltham, Massachusetts; Jola Zych, przewodnicząca “The Helena Modjeska Club”, Los Angeles, California.
Odpowiedź Prezesa Moskala na ataki grupy związanej z Janem Karskim i Janem Nowakiem Jeziorańskim
Gdzie byliście, gdy atakowano polską wiarę!
Oświadczenie Edwarda Moskala, prezesa Związku Narodowego Polskiego i Kongresu Polonii Amerykańskiej
Związek Narodowy Polski, organizacja patriotyczna obchodząca w tym roku 120-lecie swego powstania, zainicjował w roku 1891 tradycję honorowania dnia 3 maja, dnia uchwalenia pierwszej, demokratycznej, polskiej Konstytucji, jako święta patriotycznej Polonii, pragnącej odrodzenia niepodległej ojczyzny ich ojców za Oceanem.
W ciągu minionych 109 lat obchodów Święta 3 Maja w Chicago, Związek Narodowy Polski tradycyjnie sponsorował uroczystą, dziękczynną Mszę św. w kościele misyjnym Św. Trójcy, zapraszając do jej celebrowania i wygłaszania okolicznościowych kazań wybitnych duchownych i dostojników Kościoła z różnych środowisk w Stanach, z kraju, niekiedy z innych kontynentów. Gościliśmy w ostatnich latach m.in. ks. kardynała Kozłowskiego z Afryki, bp. Lengę z Kazachstanu, abp. Grocholewskiego z Watykanu, przeora Regisa N. Barwiga z klasztoru Panny Marii w Wisconsin - i wielu innych, wybitnych kapłanów i kaznodziei.
W tym roku wystąpiliśmy z zaproszeniem do ks. Henryka Jankowskiego, proboszcza parafii św. Brygidy w Gdańsku, postaci charyzmatycznej, która przeszła do polskiej historii, kapłana od początku związanego ze strajkiem w Stoczni Gdańskiej, spowiednika Lecha Wałęsy, następnie kapłana całego ruchu "Solidarności", żarliwego obrońcę Krzyża Papieskiego w Oświęcimiu. Ks. Henryk Jankowski trzykrotnie zresztą odwiedził Chicago w minionym dziesięcioleciu, podejmowany z honorami przez polonijne duchowieństwo z abp. Alfredem Abramowiczem na czele, przy entuzjastycznym aplauzie wielotysięcznych rzeszy naszych wiernych.
Dowiadujemy się dziś - z prasy krajowej i komunikatu agencji PAP - że kilkudziesięcioosobowa grupa osób ze środowiska polonijnego, przypisująca sobie tytuł "autorytetów Polonii", wystąpiła z listem protestacyjnym przeciwko tej wizycie i jej sponsorom, tj. Związkowi Narodowemu Polskiemu oraz jego przywódcom. List ten, imputujący zaproszenie naszego gościa, złe polityczne intencje i dyktowany głównie chęcią przypodobania się sponsorom samych sygnatariuszy, opiera się na fałszywie przedstawionych przesłankach, nieprawdziwych założeniach i rzekomych faktach, które bez sprawdzenia list ten propagandowo nagłaśnia.
Obecny abp miasta Chicago nie wypowiedział się przeciwko wizycie ks. Henryka Jankowskiego w Chicago ani też nie zabronił wygłoszenia kazania naszemu gościowi w Jego Archidiecezji. Podobnie przedstawianie tego kapłana jako słynącego z antysemickich, publicznych oświadczeń jest bardzo tendencyjnym uproszczeniem i celową deformacją całego jego wieloletniego patriotycznego programu i dorobku, wiążącego się z misją parafii św. Brygidy w Gdańsku, akcjami i uroczystościami wychodzącymi daleko poza jedno tylko środowisko.
Pragniemy zatem autorom i sygnatariuszom tego listu, rzekomo mającym na sercu "dobro i reputację amerykańskiej Polonii" - zadać trzy krótkie, za to dobitne pytania.
Jaki to tytuł do przewidywania z góry rezultatów wizyty naszego gościa, podczas obchodów Konstytucji 3 Maja w naszym własnym środowisku i w naszym kościele - mają jakiekolwiek osoby, prawdziwe i rzekome "autorytety Polonii" - spoza tego środowiska? Konstytucja i prawa tego kraju, Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, głoszące wolność wypowiedzi i wolność zgromadzeń - dają nam, organizatorom uroczystości w Chicago, pełne prawo do decydowania - kogo pragniemy na nie zaprosić, kto ma wystąpić w naszej świątyni - bez "dobrych rad" czynników postronnych.
Kto dał małej, ad hoc zorganizowanej grupie sygnatariuszy listu ze środowisk nowojorskich, waszyngtońskich czy kalifornijskich - prawo do dyktowania z góry naszemu środowisku w Chicago i naszym organizacjom, liczącym setki tysięcy osób - jaki charakter mają nosić nasze tradycyjne obchody, jaki ma być ich program i kto w nich ma - a kto nie ma - uczestniczyć?
Gdzie byli - pytam głośno - gdzie byli sygnatariusze tego listu, samozwańczo nazywający się "autorytetami Polonii", kiedy toczyła się prawdziwa walka w obronie patriotycznych symboli wiary - Polski i Polaków - kiedy atakowano choćby Krzyż Papieski na oświęcimskim Żwirowisku? Dlaczego nie słychać ich głosu ani nie widać publicznych akcji, kiedy rozgrywa się sprawa przyznania od dawna należących się naszym rodakom odszkodowań za pracę niewolniczą w III Rzeszy? Co czynią i co głoszą te osoby - w czasach zasadniczo ważnych dla przyszłości Polaków, ich tradycji i dziedzictwa, kształtu nowej Polski? Kto naprawdę - poza nimi samymi - stoi za tym oświadczeniem i jego intencjami?
Grupa sygnatariuszy tego listu protestacyjnego (z których zaledwie kilkanaście nazwisk posiada środowiskowy prestiż i legitymuje się działalnością publiczną) korzystająca skrzętnie z nagłośnienia polskich i tutejszych tub propagandowych powiązanych z nimi organizacji mass mediów - nie jest żadnym "głosem amerykańskiej Polonii". Pozostaje zaledwie miniaturowym jej marginesem, nadużywającym - zresztą nie po raz pierwszy - oddanych im do dyspozycji mediów do narzucania własnej opinii grona kilkudziesięciu "autorytetów" - setkom tysięcy i milionom osób ze środowisk polonijnych w Stanach, podobnie jak rodakom, społeczeństwu polskiemu w kraju.
Z poważaniem
Edward J. Moskal, Prezes Związku Narodowego Polskiego i Kongresu Polonii Amerykańskiej
[tekst za Tygodnikiem "Nasza Polska" Nr 10/2000]
O możliwości przeniesienia papieskiego krzyża, stojącego na Żwirowisku, nieopodal byłego obozu koncentracyjnego Auschwitz w Oświęcimiu donosi belgijski dziennik "La Libre Belgique".żródło KAI (rk /a.) http://ekai.pl/serwis/?MID=16854-----------------------Dziś po 10 latach organizacje żydowskie znowu atakują Polaków w imię tzw. "dialogu"Nakazy jak poprzednio tak i tym razem przyszły z Belgii od organizacji "Sauvegarde d`Auschwitz"i szefa organizacji żydowskich Lazarda Pereza.Judajczykowie znowu atakują chrześcijan, chcą usunąć nasz krzyż,a ofiarami masowych mordów w Oświęcimiu uczynić tylko Żydów.Do takich celów powołanych zostało wiele organizacji,stawiających sobie za cel wynarodowienie Polaków, zniszczenie tradycji chrześcijańskich,zapłatę gigantycznego i nienależnego haraczu oraz budowę "Judeopolonii" na terenie Polski.Warto wiedzieć, że 9 września 2007 w Polsce reaktywowaną masońską lożę B'nai B'rithczyli Zakon Synów Przymierza.Siedziba B'nai B'rith mieści się w Warszawie.----------- linki ----------Krzyż na Żwirowisku:http://www.naszawitryna.pl/krzyze_auschwitz/http://www.naszawitryna.pl/krzyze_auschwitz/prezesmo.htmhttp://www.naszawitryna.pl/krzyze_auschwitz/przemowienie_prezesa_moskala.htmPrasa:http://www2.rp.pl/artykul/223068_Wraca_spor_o_krzyz_na_zwirowisku__.htmlhttp://wiadomosci.onet.pl/1867334,11,1,1,,item.htmlMasonerka żydowska, B'nai B'rith - Synowie Przymierza reaktywacja 30.9.2007:http://www.bnaibritheurope.org/bbe/component/option,com_rsgallery2/Itemid,134/catid,13/limit,16/limitstart,0/lang,en_GB/http://www.museumoffamilyhistory.org/pjh-warszawa-bblodge.htmhttps://www.jewishpress.com/pageroute.do/25410/B%27nai_B%27rith_International_Revives_Lodge_In_Poland.htmlhttp://www.bnaibrith.org/------------cele masonerii:http://www.kki.pl/piojar/polemiki/novus/masoneria/masoneria1.html-----------------------Nagranie kazania na Żwirowisku pochodzi ze strony:http://www.polskatelewizja.com/
Masonerka żydowska usuwa nasz krzyż ze Żwirowiska cz.2 [kazanie]
W obronie Krzyża Papieskiego
Ostatnie wystąpienie Davida Susskinda, honorowego przewodniczącego Centrum Wspólnoty Żydów Laickich w Belgii, domagającego się na łamach gazety “Le Soir”, aby Ojciec Święty, Jan Paweł II dokonał gestu braterstwa i otwarcia z okazji Roku Świętego i nakazał usunięcie krzyża z terenu przylegającego do Auschwitz-Birkenau - ponieważ jego cień rzekomo pada na popioły 25 tysięcy Żydów zamordowanych w Auschwitz tylko dlatego, że byli Żydami - jest kolejnym przykładem klasycznego nieporozumienia.
Publikujemy zdjęcie otrzymane z Oświęcimia i demonstrujące w sposób jednoznaczny, po pierwsze - gdzie znajduje się kontrowersyjny Krzyż Papieski - stojący poza murami i drutami kolczastymi dawnego niemieckiego obozu, i po drugie - pokazuje ono, jak rzeczywiście pada cień krzyża, na łąkę, która pokrywa dawne Żwirowisko, gdzie dokonywano masowych egzekucji Polaków w czasie hitlerowskiej okupacji.
Oto najprostsze wyjaśnienie, jakie od lat trwania zupełnie niepotrzebnej nikomu, sztucznie ponawianej kontrowersji - powinien przyjąć pan przewodniczący David Susskind.
Krzyż Papieski znajduje się poza dawnym obozem i w miejscu męczeństwa, nasyconym krwią pomordowanych Polaków. Cień krzyża pada tylko tam, gdzie padać powinien - na polską ziemię i miejsce zagłady Polaków. Warto przypomnieć panu Susskindowi i wszystkim, którzy z uporem, raz po raz, wznawiają spór o symbolikę krzyża w Oświęcimiu - że miejscem zagłady wspomnianych przez niego 25 tysięcy Żydów belgijskich i miliona Żydów z innych krajów w Auschwitz był oddalony o około 10 km, od tego miejsca drugi obóz oświęcimski - Birkenau (dziś Brzezinka), gdzie nie pada wcale cień Krzyża Papieskiego.
Ojciec Święty Jan Paweł II nie stawiał krzyża pod murami dawnego obozu w Auschwitz, ani nie administruje tym miejscem.
W kwestii miejsca krzyża i gwarancji jego przyszłej tam obecności wypowiadały się już autorytatywne władze rządowe Rzeczypospolitej Polskiej i władze administracyjne terenu
oświęcimskiego.
Pora zostawić w spokoju Papieża i całą rzekomą kontrowersję, której ustawiczne odświeżanie i ponawianie przez stronę żydowską - nie służy ani procesowi
dialogu, ani lepszemu porozumieniu Polaków i Żydów, gdziekolwiek się oni znajdują.
Edward J. Moskal - prezes Związku Narodowego Polskiego
oraz Kongresu Polonii Amerykańskiej
Chicago, 17 luty 2000 r.
Prasa krajowa - z wyjątkiem tygodnika "Nasza Polska" - wystąpienie Susskinda oraz wystąpienie prezesa Moskala i jego obronę Krzyża i wiary polskiej przemilczała.
Tekst protestu przeciwko zaproszeniu ks. Henryka Jankowskiego do Chicago wystosowany przez prożydowskie środowiska, które od dawna dążą do rozbicia Polonii i które w zeszłym roku organizowały antypolską konferencję na Uniwersytecie Loyola. Obiektem niewybrednych ataków w tym dokumencie stał się także prezes KPA - Edward Moskal.
Ksiądz Jankowski zakazany!
Edward Moskal, prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej i Związku Narodowego Polskiego poinformował, że po raz drugi zaprosił do Chicago księdza Henryka Jankowskiego z Gdańska, aby ten odprawił Mszę Świętą i wygłosił kazanie podczas polskiego święta narodowego 3 Maja. Od 1891 r. rocznica ustanowienia Konstytucji Trzeciego Maja jest najbardziej uroczystą rocznicą dla Polonii.
Godnym ubolewania jest fakt, że ksiądz Jankowski stał się znany z kazań, które obrażały Żydów na całym świecie. Porównał np. Gwiazdę Dawida - żydowski symbol religijny i etniczny - do swastyki oraz sierpa i młota - symboli dwóch najbardziej zbrodniczych, totalitarnych systemów świata. Antysemickie wypowiedzi księdza Jankowskiego stoją w rażącej sprzeczności z naukami papieża Jana Pawła II, który niezmordowanie działa na rzecz pojednania chrześcijaństwa i judaizmu. Zarówno arcybiskup Gdańska, jak i Episkopat Polski, odcięły się od antysemickich wypowiedzi księdza Jankowskiego. Arcybiskup Chicago odmówił księdzu Jankowskiemu zgody na odprawienie Mszy i wygłoszenie kazania w jego archidiecezji. Obecna druga próba sprowadzenia księdza Jankowskiego do Chicago z pewnością obrazi i podziała prowokująco na żydowską społeczność w USA i na innych, którzy walczą z bigoterią. Umocni fałszywy i wrogi obraz Polski, jako kraju antysemickiego, i Polonii, jako społeczności antysemitów. Społeczność polsko-amerykańska zademonstrowała ostatnio swoje wpływy, skutecznie naciskając na przyjęcie Polski do NATO. Ożywienie etykietki antysemickiej zniszczyłoby ten wpływ, wykluczając Polonię z obszaru wspólnych demokratycznych wartości wyznawanych przez naród amerykański. Tylko wrogowie Polski i ich agenci w naszym środowisku mogą skorzystać z działań i publicznych wypowiedzi Edwarda Moskala. Ubolewamy nad faktem, iż rzekomy lider dziesięciu milionów Polaków w USA stał się nieproszonym gościem w Białym Domu i Departamencie Stanu. Kierując się najlepszym interesem Polonii i Polski, domu naszych przodków, występujemy z tym protestem jako informacją, że Edward Moskal nie przemawia w imieniu wszystkich Amerykanów polskiego pochodzenia. Chcemy pozostać wierni najlepszym polskim tradycjom tolerancji i szacunku dla ludzi wszystkich ras, narodowości i religii
List podpisali:
Lenard Baldyga, emerytowany deputowany Departamentu Stanu; Lusia Bucka, urzędnik społeczny, Chicago, Illinois; dr Andrzej Bytnerowicz, University of California, Riverside; prof. M. B. Biskupski, historyk, St. John Fisher College, Rochester, New York; Idalia Blaszczyk, dziennikarka, Chicago, Illinois; prof. Andre Błaszczyński, przewodniczący “Polish American Foundation of Connecticut”, Dyrektor Kongresu Polonii Amerykańskiej w Connecticut; prof. Stanislaus A. Blejwas, szef Katedry Studiów Polskich, Central Connecticut State University, New Britain, Connecticut; Charles Chotkowski, Fairfield, Connecticut; Mark Chudzinski, adwokat, Chicago, Illinois, były Dyrektor Krajowy Kongresu Polonii Amerykańskiej; prof. Anna Cienciala, historyk, University of Kansas; Elżbieta Cińkowska, urzędnik społeczny, Chicago, Illinois; prof. Mary Cygan, historyk, University Connecticut w Stamford, Connecticut; Witold Czajkowski, były przewodniczący “The Helena Modjeska Club”, Los Angeles, California; Mary Patrice Erdmans, profesor nadzwyczajny na katedrze socjologii, University of North Carolina, Greensboro, North Carolina; Ewa Gierat, Bethlehem, Connecticut; prof. Thaddeus V. Gromada, profesor honorowy historii, New Jersey City State University; prof. Krzysztof Jasiewicz, były przewodniczący “Polish Studies Association”; Ewa Jastrzębski, biolog, profesor honorowy; Czesław Karkowski, dziennikarz “Nowy Dziennik” ["Polish Daily News"], New York, NY ; dr Jan Karski, profesor honorowy, Georgetown University, Washington, D.C.; Leon Konopielski, artysta, Los Angeles, California; prof. Andrzej Korboński, profesor nauk politycznych, University of California, Los Angeles, California; Ambassador John Kordek, De Paul University, Chicago, Illinois; Jan Krawiec, Chicago, Illinois, były redaktor naczelny “Dziennika Związkowego”, Chicago, Illinois; Michael Kristula, były dyplomata amerykański; dr John Kromkowski, przewodniczący “National Center for Urban Ethnic Affairs”, Washington, D.C.; prof. Jerzy Krzyżanowski, profesor honorowy katedry slawinistyki oraz języków i literatury wschodnioeuropejskiej, Ohio State University; Suave Lobodzinski, California; dr John Micgiel, historyk, Columbia University; dr Ronal Modras, profesor teologii, St. Louis University, St. Louis, Missouri; Maria Nagórski, Washington, D.C.; Zygmunt Nagórski, Washington, D.C.; Jan Nowak, były dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia “Wolna Europa”, były Dyrektor Krajowy KPA; dr Dominic A. Pacyga, profesor historii, Columbia College, Chicago,Illinois; John J. Pikarski Jr., prawnik, Chicago, Illinois; Andrzej Pomian, były wykładowca podeziemnego Uniwersytetu Warszawskiego, były szef Wydziału Prasy Armii Krajowej; dr Andrzej Pronczuk, Brandeis University, Waltham, Massachusetts; Christine Przybylo Long, Chicago, Illinois; dr James S. Pula, Utica College of Syracuse University, Utica, New York.; dr. Bohdan Oppenheim, profesor, Loyola Marymount University, Los Angeles, California; ksiądz John Pawlikowski, “Catholic Theological Union”, Chicago, Illinois [członek Polsko-Żydowskiej Rady w Ameryce - przyp.red.]; Edward Pilatowicz, “Price-Pfister”, Los Angeles, California; Teodor Przymusinski, Professor of Computer Science, University of California, Riverside; Dr John Radzilowski, historyk, przewodniczący “Polish American Cultural Institute of Minnesota”, St. Paul, Minnesota; ambasador Nicholas Rey, były ambasador USA w Polsce; prof. Michał J. Rozbicki, profesor nadzwyczajny w katedrze historii, St. Louis University, St. Louis, Missouri; Henryk Rozpedowski, pisarz, były dziennikarz RWE; Elizabeth Slosarski, nauczycielka i dziennikarka, Chicago, Illinois; Stefan Soltysik, M.D., profesor psychiatrii, University of California, Los Angeles; Witold Sulimirski, New York, New York; dr Alina Surmacka Szczesniak, Mount Vernon, New York; Tomasz Tabako, wydawca “2B”, wykładowca, Northwestern University; prof. Piotr S. Wandycz, historyk, profesor honorowy, Yale University; Elizabeth M. Wasiutynski, była deputowana do Kongresu USA, czonek Biura Koordynacyjnego NSZZ “Solidarność” za granicą (1982-1989); Mitchell J. Wiete, “Polish American Leadership Initiative”, Chicago, Illinois; Darek Wisniewski, dziennikarz, Chicago, Illinois; Robert Wozniak, były urzednik służb zagranicznych USA, Washington, D.C.; Krystyna Wydzga, “De Lanze Kosmetic Co.”, California; Gwido Zlatkes, Brandeis University, Waltham, Massachusetts; Jola Zych, przewodnicząca “The Helena Modjeska Club”, Los Angeles, California.
Odpowiedź Prezesa Moskala na ataki grupy związanej z Janem Karskim i Janem Nowakiem Jeziorańskim
Gdzie byliście, gdy atakowano polską wiarę!
Oświadczenie Edwarda Moskala, prezesa Związku Narodowego Polskiego i Kongresu Polonii Amerykańskiej
Związek Narodowy Polski, organizacja patriotyczna obchodząca w tym roku 120-lecie swego powstania, zainicjował w roku 1891 tradycję honorowania dnia 3 maja, dnia uchwalenia pierwszej, demokratycznej, polskiej Konstytucji, jako święta patriotycznej Polonii, pragnącej odrodzenia niepodległej ojczyzny ich ojców za Oceanem.
W ciągu minionych 109 lat obchodów Święta 3 Maja w Chicago, Związek Narodowy Polski tradycyjnie sponsorował uroczystą, dziękczynną Mszę św. w kościele misyjnym Św. Trójcy, zapraszając do jej celebrowania i wygłaszania okolicznościowych kazań wybitnych duchownych i dostojników Kościoła z różnych środowisk w Stanach, z kraju, niekiedy z innych kontynentów. Gościliśmy w ostatnich latach m.in. ks. kardynała Kozłowskiego z Afryki, bp. Lengę z Kazachstanu, abp. Grocholewskiego z Watykanu, przeora Regisa N. Barwiga z klasztoru Panny Marii w Wisconsin - i wielu innych, wybitnych kapłanów i kaznodziei.
W tym roku wystąpiliśmy z zaproszeniem do ks. Henryka Jankowskiego, proboszcza parafii św. Brygidy w Gdańsku, postaci charyzmatycznej, która przeszła do polskiej historii, kapłana od początku związanego ze strajkiem w Stoczni Gdańskiej, spowiednika Lecha Wałęsy, następnie kapłana całego ruchu "Solidarności", żarliwego obrońcę Krzyża Papieskiego w Oświęcimiu. Ks. Henryk Jankowski trzykrotnie zresztą odwiedził Chicago w minionym dziesięcioleciu, podejmowany z honorami przez polonijne duchowieństwo z abp. Alfredem Abramowiczem na czele, przy entuzjastycznym aplauzie wielotysięcznych rzeszy naszych wiernych.
Dowiadujemy się dziś - z prasy krajowej i komunikatu agencji PAP - że kilkudziesięcioosobowa grupa osób ze środowiska polonijnego, przypisująca sobie tytuł "autorytetów Polonii", wystąpiła z listem protestacyjnym przeciwko tej wizycie i jej sponsorom, tj. Związkowi Narodowemu Polskiemu oraz jego przywódcom. List ten, imputujący zaproszenie naszego gościa, złe polityczne intencje i dyktowany głównie chęcią przypodobania się sponsorom samych sygnatariuszy, opiera się na fałszywie przedstawionych przesłankach, nieprawdziwych założeniach i rzekomych faktach, które bez sprawdzenia list ten propagandowo nagłaśnia.
Obecny abp miasta Chicago nie wypowiedział się przeciwko wizycie ks. Henryka Jankowskiego w Chicago ani też nie zabronił wygłoszenia kazania naszemu gościowi w Jego Archidiecezji. Podobnie przedstawianie tego kapłana jako słynącego z antysemickich, publicznych oświadczeń jest bardzo tendencyjnym uproszczeniem i celową deformacją całego jego wieloletniego patriotycznego programu i dorobku, wiążącego się z misją parafii św. Brygidy w Gdańsku, akcjami i uroczystościami wychodzącymi daleko poza jedno tylko środowisko.
Pragniemy zatem autorom i sygnatariuszom tego listu, rzekomo mającym na sercu "dobro i reputację amerykańskiej Polonii" - zadać trzy krótkie, za to dobitne pytania.
Jaki to tytuł do przewidywania z góry rezultatów wizyty naszego gościa, podczas obchodów Konstytucji 3 Maja w naszym własnym środowisku i w naszym kościele - mają jakiekolwiek osoby, prawdziwe i rzekome "autorytety Polonii" - spoza tego środowiska? Konstytucja i prawa tego kraju, Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, głoszące wolność wypowiedzi i wolność zgromadzeń - dają nam, organizatorom uroczystości w Chicago, pełne prawo do decydowania - kogo pragniemy na nie zaprosić, kto ma wystąpić w naszej świątyni - bez "dobrych rad" czynników postronnych.
Kto dał małej, ad hoc zorganizowanej grupie sygnatariuszy listu ze środowisk nowojorskich, waszyngtońskich czy kalifornijskich - prawo do dyktowania z góry naszemu środowisku w Chicago i naszym organizacjom, liczącym setki tysięcy osób - jaki charakter mają nosić nasze tradycyjne obchody, jaki ma być ich program i kto w nich ma - a kto nie ma - uczestniczyć?
Gdzie byli - pytam głośno - gdzie byli sygnatariusze tego listu, samozwańczo nazywający się "autorytetami Polonii", kiedy toczyła się prawdziwa walka w obronie patriotycznych symboli wiary - Polski i Polaków - kiedy atakowano choćby Krzyż Papieski na oświęcimskim Żwirowisku? Dlaczego nie słychać ich głosu ani nie widać publicznych akcji, kiedy rozgrywa się sprawa przyznania od dawna należących się naszym rodakom odszkodowań za pracę niewolniczą w III Rzeszy? Co czynią i co głoszą te osoby - w czasach zasadniczo ważnych dla przyszłości Polaków, ich tradycji i dziedzictwa, kształtu nowej Polski? Kto naprawdę - poza nimi samymi - stoi za tym oświadczeniem i jego intencjami?
Grupa sygnatariuszy tego listu protestacyjnego (z których zaledwie kilkanaście nazwisk posiada środowiskowy prestiż i legitymuje się działalnością publiczną) korzystająca skrzętnie z nagłośnienia polskich i tutejszych tub propagandowych powiązanych z nimi organizacji mass mediów - nie jest żadnym "głosem amerykańskiej Polonii". Pozostaje zaledwie miniaturowym jej marginesem, nadużywającym - zresztą nie po raz pierwszy - oddanych im do dyspozycji mediów do narzucania własnej opinii grona kilkudziesięciu "autorytetów" - setkom tysięcy i milionom osób ze środowisk polonijnych w Stanach, podobnie jak rodakom, społeczeństwu polskiemu w kraju.
Z poważaniem
Edward J. Moskal, Prezes Związku Narodowego Polskiego i Kongresu Polonii Amerykańskiej
[tekst za Tygodnikiem "Nasza Polska" Nr 10/2000]
Saturday, June 20, 2009
The Warsaw Ghetto 1943 Gaza Palestine 2009 Children found themselves in the firing line
The Warsaw Ghetto 1943 Gaza Palestine 2009 Children found themselves in the firing line
The Warsaw Ghetto 1943 Gaza Palestine 2009 Children found themselves in the firing line
Change Player Size Watch this video in a new windowWarsaw Uprising 1944
Warsaw 1944: Warsaw Uprising Part I
Warsaw 1944: Warsaw Uprising Part II
WARSAW RISING The forgotten soldiers of WWII part 1 by CNN
WARSAW RISING The forgotten soldiers of WWII part 2 by CNN
A real hero - Witold Pilecki - A Volunteer for Auschwitz
Against The Odds - Pilecki Excerpt
The humanitarian crisis continues in Gaza - 13 Jan 09
Israeli army 'using white phosphorus' - 12 Jan 08
Human rights groups say Israel is indiscriminately using white phosphorus in Gaza's densely populated areas.
When ignited, the chemical can burn the flesh off of a person, down to the bone.
Israel says the use of white phosphorus is permitted under international law, although it hasn't openly admitted using the chemical.
Gaza: The Killing Zone - Israel/Palestine
9 January 2009: Children make up more than half of Gaza's 1.5 million inhabitants, and as such have found themselves in the firing line since Israel began its offensive against Hamas. Using unprecedented force, the Israeli army has launched raid after raid against the tiny, overcrowded territory, with the inevitable consequence that children have figured heavily among the casualty numbers. According to UN figures, more than 250 children have been killed and 1,080 wounded — about a third of the total casualties — since the offensive began on December 27. Here we look at the impact of the conflict on Palestinian children
warsaw getho
Israel to Get $30bn US Defense Aid
RAMALLAH/GAZA CITY, 30 July 2007 — Prime Minister Ehud Olmert yesterday announced a new $30 billion US defense aid package to preserve Israel’s regional military superiority, as he appreciated Washington’s wishes to boost moderate Arab states through weapons sales.
“This is an increase of 25 percent for the military aid to Israel from the United States. I think this is a significant and important increase in defense aid to Israel,” Olmert said at the opening of the weekly Israeli Cabinet meeting.
Olmert added that the aid package was offered during his meeting with US President George W. Bush in Washington on June 20.
“This would mean a lot to Israel’s security, and this is a good opportunity to thank President Bush and Secretary of State Condoleezza Rice,” Olmert said.
Other Israeli ministers stressed during the Cabinet meeting Israel’s need to secure its “quality advantage” over its neighbors in the Mideast and the US’ major role in maintaining this advantage.
“Defense aid to Israel is still a top priority for the United States,” Olmert told the Cabinet, adding that Israel enjoys more financial assistance than other countries in the Middle East.
“We have renewed agreements and a renewed commitment from the Americans that would help preserve our advantage over the Arab countries,” Olmert said, referring to reports by the New York Times and the Washington Post that the US is mulling a $20 billion arms deal with Gulf states and increasing military aid to Egypt to $13 billion over 10 years.
The deal with Gulf states includes advanced satellite-guided bombs, upgrades to their fighter jets and new naval vessels. It has reportedly raised concerns in Israel and among its supporters in the Congress. However, Olmert said that Israel fully understood the US’ need to support the moderate states in the region.
“We understand the US’ need to assist the moderate Arab states, which are standing in one front with the United States and us in the struggle against Iran,” Olmert said, referring to its nuclear program.
Israeli security officials called the increase in military aid “an unusual achievement.”
According to Israeli diplomatic sources, the final details about the new aid package to the Jewish state will be worked out during the visit by US Undersecretary of State for Political Affairs Nicholas Burns to the region, adding that his visit is slated for mid-August.
US defense aid to Israel began in 1973 but a regular 10-year aid plan — with the previous one expiring this summer — was institutionalized in 1977 as part of the Egypt-Israel peace agreement, the official said.
The military aid is made up of 75 percent US military hardware, ranging from ammunition to warplanes, with the other 25 percent in cash, which goes mainly toward securing new Israeli-made weapons.
Support Our Allies - They Support Us?
"...For Your Freedom and Ours..."
Gen. T. Kosciuszko (Poland and America's Patriot)
POLAND IS GETTING ONLY 25-40 $ MILLIONS per year
- Poland sent combat troops to Iraq, Afghanistan , Kosovo, Panama, Haiti, Polish Army's Peacekeepers in Golan Heights, Americans during the war.
- Polish troops are responsible for security in 1 of the 4 zones in Iraq
- 20,000 soldiers from 17 countries served under Polish command
Poland sent its elite commando unit, GROM, which means thunder. It helped secure the port at Umm Qasr, which was vital to delivering aid to Iraq. The unit also secured nearby oil platforms before they could be sabotaged.
In the first Gulf War, Polish intelligence officers snuck into Iraq to rescue a group of CIA operatives trapped behind enemy lines.
Poland's secret agents disguised CIA agents as Polish construction workers and smuggled them out of Baghdad.
This was not the first time Polish soldiers risked their lives for our freedom. Generals Casimir Pulaski and Tadeusz Kosciuszko were two of the first foreigners to fight in the American Revolution. Kosciuszko designed and oversaw the construction of West Point. After that, he returned to Poland, where he led a democratic uprising. As a result of that fight, Poland had the first written democratic constitution in Europe, second in the world only to the U.S.
USA DEPORTED POLISH WOMAN IN US SINCE 1989 PERFECT CITIZEN FORMER SOLIDARITY, PERFECT MOTHER, NO CRIMES
I have to bring to your attention. What kind of:
How autocratic our Homeland Security in US is.
New US military aid to Israel and the Lieberman-Kyl amendment bring the US closer to war with Iran, say Greens
GREEN PARTY OF THE UNITED STATES
http://www.gp.org
For Immediate Release:
Monday, October 8, 2007
Contacts: Scott McLarty, Media Coordinator, 202-518-5624, mclarty@greens.org
Starlene Rankin, Media Coordinator, 916-995-3805, starlene@gp.org
Greens: Bush has no credibility on Iran, but Democrats and Republicans are lining up behind Bush's next military disaster
WASHINGTON, DC -- Green Party leaders strongly cautioned that the combination of a $30 billion military aid package for Israel and growing threat of a US or US-backed Israeli attack on Iran could trigger a major regional conflagration in the Middle East.
"There's little doubt that the $30 billion in US taxpayers money sent to Israel will be used for two things: to maintain Israel's illegal and murderous military occupation of Palestinian lands, and to prepare for a military assault on Iran," said Paul "zool" Zulkowitz, a member of the Green Party's Peace Action Committee (GPAX). "The new military aid for Israel and the Lieberman-Kyl amendment, passed on September 26 with strong bipartisan support, have brought the the US closer to war with Iran."
Greens stressed that White House claims that Iran is assisting Shiite militias in Iraq and plans to produce nuclear weapons for possible use against Israel or western nations have been contested. Iran has denied such intentions; Greens noted that such use would amount to suicide for Iran.
"The Bush Administration, after its deceptive rationales for invading Iraq, should have no credibility on Iran or any other foreign policy," said Justine McCabe, Connecticut Green and co-chair of the party's International Committee. "Unfortunately, Democrats -- especially presidential candidates like Hillary Clinton and Barack Obama -- have signed on to the AIPAC-Neocon-Republican line that an attack on Iran is 'not off the table.' If a global war starts because Bush ordered an attack, it'll be a bipartisan disaster, like the Iraq and Afghanistan wars and the continuing Middle East crisis."
In one scenario, confirmed by Newsweek, Vice President Cheney considered asking Israel to launch a missile attack either on a nuclear power site in Natanz, Iran, or on an alleged Syrian-Iranian-North Korean nuclear installation in northern Syria, which might result in a retaliatory strike that would motivate a larger US military assault on Iran. Israel has already launched an air strike on the suspected Syrian site in September.
"The Lieberman-Kyl amendment designates Iran's Revolutionary Guard Corps as a 'foreign terrorist organization.' The amendment makes the Iran military a target in President Bush's 'war on terror.' This is a major step towards a military confrontation with Iran, whether the attack comes from the US or Israel or both," said John V. Walsh, delegate from the Massachusetts Green-Rainbow Party to the Green Party's National Committee.
The Green Party has called for an international effort towards nuclear disarmament of all Middle Eastern and western Asian nations, including Israel and Pakistan, which are known to possess nuclear weapons, as part of a greater global nuclear disarmament project. Greens have called the Bush Administration hypocritical for condemning Iran while expanding US nuclear weapons programs and after removing the US from antinuclear treaties. The party has called for the US to rejoin the Anti-Ballistic Missile Treaty, ratify the Comprehensive Test Ban Treaty, and eliminate American nuclear weapons. Greens have also accused the Bush Administration of squandering pro-US sentiment that exists among many Iranians in its attempt to vilify their country.
The Green Party has sharply criticized both Democrats and Republicans for maintaining support for Israel's six-decades-long violations of civilian human rights and bowing to the demands of AIPAC and certain Christian rightwing lobbies that the US endorse the Israeli government's military ambitions and ethnic policies. (Israel has placed the Gaza Strip under siege and threatens to cut off water and fuel supplies, to punish civilians over rocket attacks launched by militias.)
The Green Party calls for negotiation by both sides in the Israeli-Palestinian conflict; a cut-off in US military aid to Israel; and an economic boycott of Israel until the latter recognizes full human rights, including the right of return for Palestinians and abolition of internal apartheid laws. Greens have called for support for Israeli and Palestinian groups seeking peaceful resolution, observance of human rights, and a halt to all violence and coercion directed against civilians.
The Warsaw Ghetto 1943 Gaza Palestine 2009 Children found themselves in the firing line
Change Player Size Watch this video in a new windowWarsaw Uprising 1944
Warsaw 1944: Warsaw Uprising Part I
Warsaw 1944: Warsaw Uprising Part II
WARSAW RISING The forgotten soldiers of WWII part 1 by CNN
WARSAW RISING The forgotten soldiers of WWII part 2 by CNN
A real hero - Witold Pilecki - A Volunteer for Auschwitz
Against The Odds - Pilecki Excerpt
The humanitarian crisis continues in Gaza - 13 Jan 09
Israeli army 'using white phosphorus' - 12 Jan 08
Human rights groups say Israel is indiscriminately using white phosphorus in Gaza's densely populated areas.
When ignited, the chemical can burn the flesh off of a person, down to the bone.
Israel says the use of white phosphorus is permitted under international law, although it hasn't openly admitted using the chemical.
Gaza: The Killing Zone - Israel/Palestine
9 January 2009: Children make up more than half of Gaza's 1.5 million inhabitants, and as such have found themselves in the firing line since Israel began its offensive against Hamas. Using unprecedented force, the Israeli army has launched raid after raid against the tiny, overcrowded territory, with the inevitable consequence that children have figured heavily among the casualty numbers. According to UN figures, more than 250 children have been killed and 1,080 wounded — about a third of the total casualties — since the offensive began on December 27. Here we look at the impact of the conflict on Palestinian children
warsaw getho
Israel to Get $30bn US Defense Aid
RAMALLAH/GAZA CITY, 30 July 2007 — Prime Minister Ehud Olmert yesterday announced a new $30 billion US defense aid package to preserve Israel’s regional military superiority, as he appreciated Washington’s wishes to boost moderate Arab states through weapons sales.
“This is an increase of 25 percent for the military aid to Israel from the United States. I think this is a significant and important increase in defense aid to Israel,” Olmert said at the opening of the weekly Israeli Cabinet meeting.
Olmert added that the aid package was offered during his meeting with US President George W. Bush in Washington on June 20.
“This would mean a lot to Israel’s security, and this is a good opportunity to thank President Bush and Secretary of State Condoleezza Rice,” Olmert said.
Other Israeli ministers stressed during the Cabinet meeting Israel’s need to secure its “quality advantage” over its neighbors in the Mideast and the US’ major role in maintaining this advantage.
“Defense aid to Israel is still a top priority for the United States,” Olmert told the Cabinet, adding that Israel enjoys more financial assistance than other countries in the Middle East.
“We have renewed agreements and a renewed commitment from the Americans that would help preserve our advantage over the Arab countries,” Olmert said, referring to reports by the New York Times and the Washington Post that the US is mulling a $20 billion arms deal with Gulf states and increasing military aid to Egypt to $13 billion over 10 years.
The deal with Gulf states includes advanced satellite-guided bombs, upgrades to their fighter jets and new naval vessels. It has reportedly raised concerns in Israel and among its supporters in the Congress. However, Olmert said that Israel fully understood the US’ need to support the moderate states in the region.
“We understand the US’ need to assist the moderate Arab states, which are standing in one front with the United States and us in the struggle against Iran,” Olmert said, referring to its nuclear program.
Israeli security officials called the increase in military aid “an unusual achievement.”
According to Israeli diplomatic sources, the final details about the new aid package to the Jewish state will be worked out during the visit by US Undersecretary of State for Political Affairs Nicholas Burns to the region, adding that his visit is slated for mid-August.
US defense aid to Israel began in 1973 but a regular 10-year aid plan — with the previous one expiring this summer — was institutionalized in 1977 as part of the Egypt-Israel peace agreement, the official said.
The military aid is made up of 75 percent US military hardware, ranging from ammunition to warplanes, with the other 25 percent in cash, which goes mainly toward securing new Israeli-made weapons.
Support Our Allies - They Support Us?
"...For Your Freedom and Ours..."
Gen. T. Kosciuszko (Poland and America's Patriot)
POLAND IS GETTING ONLY 25-40 $ MILLIONS per year
- Poland sent combat troops to Iraq, Afghanistan , Kosovo, Panama, Haiti, Polish Army's Peacekeepers in Golan Heights, Americans during the war.
- Polish troops are responsible for security in 1 of the 4 zones in Iraq
- 20,000 soldiers from 17 countries served under Polish command
Poland sent its elite commando unit, GROM, which means thunder. It helped secure the port at Umm Qasr, which was vital to delivering aid to Iraq. The unit also secured nearby oil platforms before they could be sabotaged.
In the first Gulf War, Polish intelligence officers snuck into Iraq to rescue a group of CIA operatives trapped behind enemy lines.
Poland's secret agents disguised CIA agents as Polish construction workers and smuggled them out of Baghdad.
This was not the first time Polish soldiers risked their lives for our freedom. Generals Casimir Pulaski and Tadeusz Kosciuszko were two of the first foreigners to fight in the American Revolution. Kosciuszko designed and oversaw the construction of West Point. After that, he returned to Poland, where he led a democratic uprising. As a result of that fight, Poland had the first written democratic constitution in Europe, second in the world only to the U.S.
USA DEPORTED POLISH WOMAN IN US SINCE 1989 PERFECT CITIZEN FORMER SOLIDARITY, PERFECT MOTHER, NO CRIMES
I have to bring to your attention. What kind of:
How autocratic our Homeland Security in US is.
New US military aid to Israel and the Lieberman-Kyl amendment bring the US closer to war with Iran, say Greens
GREEN PARTY OF THE UNITED STATES
http://www.gp.org
For Immediate Release:
Monday, October 8, 2007
Contacts: Scott McLarty, Media Coordinator, 202-518-5624, mclarty@greens.org
Starlene Rankin, Media Coordinator, 916-995-3805, starlene@gp.org
Greens: Bush has no credibility on Iran, but Democrats and Republicans are lining up behind Bush's next military disaster
WASHINGTON, DC -- Green Party leaders strongly cautioned that the combination of a $30 billion military aid package for Israel and growing threat of a US or US-backed Israeli attack on Iran could trigger a major regional conflagration in the Middle East.
"There's little doubt that the $30 billion in US taxpayers money sent to Israel will be used for two things: to maintain Israel's illegal and murderous military occupation of Palestinian lands, and to prepare for a military assault on Iran," said Paul "zool" Zulkowitz, a member of the Green Party's Peace Action Committee (GPAX). "The new military aid for Israel and the Lieberman-Kyl amendment, passed on September 26 with strong bipartisan support, have brought the the US closer to war with Iran."
Greens stressed that White House claims that Iran is assisting Shiite militias in Iraq and plans to produce nuclear weapons for possible use against Israel or western nations have been contested. Iran has denied such intentions; Greens noted that such use would amount to suicide for Iran.
"The Bush Administration, after its deceptive rationales for invading Iraq, should have no credibility on Iran or any other foreign policy," said Justine McCabe, Connecticut Green and co-chair of the party's International Committee. "Unfortunately, Democrats -- especially presidential candidates like Hillary Clinton and Barack Obama -- have signed on to the AIPAC-Neocon-Republican line that an attack on Iran is 'not off the table.' If a global war starts because Bush ordered an attack, it'll be a bipartisan disaster, like the Iraq and Afghanistan wars and the continuing Middle East crisis."
In one scenario, confirmed by Newsweek, Vice President Cheney considered asking Israel to launch a missile attack either on a nuclear power site in Natanz, Iran, or on an alleged Syrian-Iranian-North Korean nuclear installation in northern Syria, which might result in a retaliatory strike that would motivate a larger US military assault on Iran. Israel has already launched an air strike on the suspected Syrian site in September.
"The Lieberman-Kyl amendment designates Iran's Revolutionary Guard Corps as a 'foreign terrorist organization.' The amendment makes the Iran military a target in President Bush's 'war on terror.' This is a major step towards a military confrontation with Iran, whether the attack comes from the US or Israel or both," said John V. Walsh, delegate from the Massachusetts Green-Rainbow Party to the Green Party's National Committee.
The Green Party has called for an international effort towards nuclear disarmament of all Middle Eastern and western Asian nations, including Israel and Pakistan, which are known to possess nuclear weapons, as part of a greater global nuclear disarmament project. Greens have called the Bush Administration hypocritical for condemning Iran while expanding US nuclear weapons programs and after removing the US from antinuclear treaties. The party has called for the US to rejoin the Anti-Ballistic Missile Treaty, ratify the Comprehensive Test Ban Treaty, and eliminate American nuclear weapons. Greens have also accused the Bush Administration of squandering pro-US sentiment that exists among many Iranians in its attempt to vilify their country.
The Green Party has sharply criticized both Democrats and Republicans for maintaining support for Israel's six-decades-long violations of civilian human rights and bowing to the demands of AIPAC and certain Christian rightwing lobbies that the US endorse the Israeli government's military ambitions and ethnic policies. (Israel has placed the Gaza Strip under siege and threatens to cut off water and fuel supplies, to punish civilians over rocket attacks launched by militias.)
The Green Party calls for negotiation by both sides in the Israeli-Palestinian conflict; a cut-off in US military aid to Israel; and an economic boycott of Israel until the latter recognizes full human rights, including the right of return for Palestinians and abolition of internal apartheid laws. Greens have called for support for Israeli and Palestinian groups seeking peaceful resolution, observance of human rights, and a halt to all violence and coercion directed against civilians.
Monday, June 15, 2009
Radosław Sikorski nie chce finansować wystawy organizowanej przez Uniwersytet Jagielloński
Radosław Sikorski nie chce finansować wystawy organizowanej przez Uniwersytet Jagielloński
Ministerstwo Spraw Zagranicznych odmówiło dofinansowania wystawy i konferencji historycznej dotyczącej "Sonderaktion Krakau" oraz eksterminacji inteligencji przez Niemców w obozie Sachsenhausen podczas II wojny światowej. Ekspozycja przygotowywana przez naukowców Uniwersytetu Jagiellońskiego została zainspirowana przez niemieckich partnerów i jest już wpisana w kalendarz Muzeum Sachsenhausen. Projekt przygotowywany z okazji 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej, mimo zignorowania go przez MSZ, będzie realizowany.
Do ogłoszonego przez ministra spraw zagranicznych konkursu "Promocja wiedzy o Polsce 2009" wpłynęło 76 projektów. Celem konkursu było "upowszechnianie za granicą wiedzy o Polsce współczesnej i jej historii, promocja polskiej polityki zagranicznej i idei oraz programu Partnerstwa Wschodniego, a także wspieranie promocji polskiej kultury, a w szczególności realizacja zadań wpisujących się w program Roku Chopinowskiego oraz uwzględniających rocznicę 20-lecia przemian demokratycznych w Polsce i 70-lecia wybuchu II wojny światowej". Ostatecznie finansowanie otrzymało 21 projektów na łączną kwotę prawie 2 mln złotych. Wśród wybranych projektów nie znalazła się jednak propozycja Fundacji dla UJ pn. "Prezentacje audiowizualne i konferencja poświęcone prześladowaniom i eksterminacji inteligencji polskiej przez hitlerowskie Niemcy". - Niestety, nie mamy możliwości odwołania się od tej decyzji. Chcieliśmy jednak uzyskać jej uzasadnienie, które zgodnie z regulaminem nam przysługuje - powiedział nam dr hab. Krzysztof Stopka, dyrektor Archiwum UJ. Przyznał, że bez dofinansowania z MSZ inicjatywa będzie trudna do zrealizowania, ale nie upadnie. - Dysponujemy kwotą ok. 50 tys. zł, a ogólny budżet szacowaliśmy na 200 tys. złotych. Musimy coś wymyślić, bo inicjatywa na pewno nie upadnie. Wystawa jest wpisana w program Muzeum w Sachsenhausen i chcę podkreślić, że to Niemcy wystąpili z inicjatywą jej zorganizowania - dodał. Jak zauważył dr Stopka, projekt UJ idealnie wpisywał się w priorytety konkursu. - Premiowane miały być przede wszystkim projekty związane z II wojną światową i upadkiem komunizmu. Kiedy zobaczyłem werdykt, przyznam, że byłem zdumiony - dodał.
Jak zauważają przedstawiciele UJ, realizowana przez polskich naukowców wystawa i konferencja wydaje się znakomitą okazją do pokazania Europie prawdy historycznej o eksterminacji polskiej inteligencji w czasie II wojny światowej, szczególnie że Muzeum w Sachsenhausen corocznie odwiedza kilkadziesiąt tysięcy osób, a do tego miejsca przywożona jest na specjalne lekcje historyczne młodzież szkolna nie tylko z Niemiec, ale i z krajów ościennych. - Co ważne, taka wystawa na pewno nie naruszałaby w żaden sposób kontaktów z Niemcami, bo to oni byli jej pomysłodawcami - dodał Stopka. Przygotowywana na UJ ekspozycja poświęcona będzie prześladowaniu inteligencji w Europie Środkowowschodniej przez Niemcy hitlerowskie. - Sami Niemcy mają taką koncepcję, by pokazać przede wszystkim Kraków, od którego zaczęła się cała akcja, a potem jej dalszy ciąg. Ma zostać podniesiona sprawa mordu na lwowskich profesorach i pokazane prześladowania inteligencji w innych polskich ośrodkach, a także prześladowania księży. Sesja naukowa idzie w tym samym kierunku - dodał Stopka. Naukowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego bazują na zasobach archiwum uczelni, ale prace mocno wspomagane są przez rodziny dawnych profesorów UJ, którzy udostępniają na cele wystawowe swoje pamiątki.
Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego zostali podstępnie zwabieni przez okupacyjne władze niemieckie do gmachu Collegium Novum 6 listopada 1939 roku, gdzie miał odbyć się "wykład" niemieckiego oficera Obersturmbannführera SS Brunona Müllera. W ramach akcji uwięziono 183 osoby. Profesorowie zostali wywiezieni głównie do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. 8 lutego 1940 roku, po międzynarodowych protestach, 101 osób zostało zwolnionych, ale wiele z nich na skutek wycieńczenia wkrótce zmarło. Co roku na UJ w tej samej sali nr 56, w której profesorowie zostali aresztowani, organizowane są uroczystości upamiętniające tzw. Sonderaktion Krakau.
MSZ pomimo naszej prośby o podanie powodów odrzucenia propozycji Fundacji dla UJ, skierowanej jeszcze w ubiegłym tygodniu, do wczoraj nie udzieliło nam odpowiedzi.
W konkursie najwyższe dofinansowanie zyskały m.in. Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce "Program Polsko-Izraelskich Spotkań Młodzieży" (150 tys. zł), Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka Jeziorańskiego "Z Warszawy z miłością" (150 tys. zł), Fundacja Centrum Stosunków Międzynarodowych "Polska w przededniu objęcia Prezydencji w Unii Europejskiej - Wyzwania i szanse. Projekt szkoleniowy dla regionalnych dziennikarzy białoruskich" (130 tys. zł), Fundacja Inna Przestrzeń "Strefa Artystyczna - Polska/Tbilisi" (241 tys. zł), Fundacja Centrum Solidarności "Międzynarodowa konferencja dla młodzieży z okazji XX rocznicy upadku komunizmu w Europie" (250 tys. zł), Forum Dialogu Między Narodami Poznaj Polskę "Trzy pobyty studyjne przedstawicieli środowisk żydowskich w Polsce" (126 tys. zł).
Marcin Austyn
Historia Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego
Historia Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego część II
Historia Uniwersytetu Jagiellońskiego część III
PROSIMY I PROTESTY DO RADOSLAWA SIKORSKIEGO Z MSZ I PREMIERA RP DONALDA TUSKA
Rzecznik Prasowy MSZ / MFA Press Spokesman
Piotr Paszkowski
tel./phone: 22 - 523 93 56
fax: 22 - 523 90 99
e-mail: rzecznik@msz.gov.pl
Ministerstwo Spraw Zagranicznych / Ministry of Foreign Affairs
•Biuro Rzecznika Prasowego MSZ / MFA Press Spokesman
Rzecznik Prasowy: Piotr Paszkowski
Dyrektor Biura: Alicja Rakowska
Kontakty z mediami.
Spokesman for the Minister.
rzecznik@msz.gov.pl
brp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48-22) 5239356
fax. (+48-22) 5239099
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
00-583 Warszawa, Al. Ujazdowskie 1/3
tel.: 022 6946000
faks: 022 6252637
Dziennik Podawczy
00-582 Warszawa, Al. J.Ch. Szucha 14
(w godz. 815 - 1615)
Centrum Informacyjne Rządu
tel.: 022 6947528; 6946983
faks: 022 8403810
Akredytacje dziennikarskie przyjmuje sekretariat CIR
tel.: 022 6946102, 6946106, 6947072
faks: 022 6284821, 6252872
Kontakt za pośrednictwem poczty elektronicznej
e-mail: cirinfo@kprm.gov.pl
przeznaczony do przesyłania pytań od dziennikarzy mediów ogólnopolskich
e-mail: cirmedia@kprm.gov.pl
przeznaczony do przesyłania pytań od dziennikarzy mediów regionalnych i lokalnych
e-mail: infolex@kprm.gov.pl
przeznaczony do przesyłania pytań dotyczących projektów aktów prawnych
e-mail: infoobywatel@kprm.gov.pl
Siedziba Prezydenta RP:
Pałac Prezydencki
ul. Krakowskie Przedmieście 48/50,
00-071 Warszawa
Kancelaria Prezydenta RP
ul. Wiejska 10,
00-902 Warszawa
Tel. (+48 22) 695-29-00
Fax (+48 22) 695-23-52 (Kancelaria Główna)
Biuro Listów i Opinii Obywatelskich
ul. Wiejska 10,
00-902 Warszawa
Tel. (+48 22) 695-20-29
Fax (+48 22) 695-22-38
e-mail: listy@prezydent.pl
przeznaczony do przesyłania wszelkich pytań, sugestii i propozycji od obywateli
Kancelaria Prezydenta RP
ul. Wiejska 10
00-902 Warszawa
e-mail: listy@prezydent.pl
fax. (22) 695-22-38
Biuro Poselskie Marka Borowskiego ul. Marszałkowska 1 m. 160
00-624 Warszawa
woj. mazowieckie tel. (22) 825-36-69
STALINOWSKIE KORZENIE
Napisał dr Leszek Skonka
Ludzie PRL, dawni działacze PZPR, wielu organizatorów pierwszej „Solidarności”, inicjatorzy, twórcy i uczestnicy „okrągłego stołu” unikają, jak diabeł święconej wody ujawniania życiorysów...) oraz bliższych informacji o swojej roli, zarówno w PRL, jak i III RP. Obawiają się bowiem, że gdyby społeczeństwo dowiedziało się prawdy o ich przeszłości inaczej by się mogło zachować w czasie wyborów do parlamentu i do innych obywatelskich reprezentacji. Toteż dobrze się stało, że grupa opozycyjnych działaczy i publicystów próbuje przypomnieć prawdę o ludziach, którzy, jak kameleony zmieniali swoje barwy polityczne, ideologiczne, a nawet nazwiska. Oczywiście taka działalność demaskatorska wymaga od ich inicjatorów, charakteru, zasad moralnych, rzetelności, odpowiedzialności, uczciwości, cywilnej odwagi. Ale nie wystarczy tylko przypominać i wypomnieć, że ktoś w przeszłości należał do obozu rządzącego, był faworytem władz PRL, partii.
Trzeba również wskazać, z jakich korzystał przywilejów, jakie czerpał on, i jego najbliżsi, z tego korzyści. Dlaczego np. Bronisław Geremek w okresie najgłębszego stalinizmu w Polsce wyjeżdża na studia do Paryża, kto go tam wysłał, za jakie zasługi, jakie pełnił tam funkcje i zajmował stanowiska; podobnie Karol Modzelewski i inni beneficjanci ówczesnych władz. Nie można pominąć życiorysów takich postaci, jak Stanisław Ciosek. On sam przemilcza np. swoje rodzinne koligacje, zajmowane stanowisko pierwszego sekretarza KW PZPR w Jeleniej Górze, milczy o nadużyciach i przekrętach finansowych, jakich tam dokonywał. Nie powinno się przemilczać ani tuszować roli i dywersyjnej działalność Karola Modzelewskiego w „Solidarności”, szkód, jakie wyrządził tej organizacji i Polsce. Społeczeństwo wciąż nie zna przeszłości wielu wpływowych do niedawna ludzi, którzy odpowiadają za to , co się w Polsce stało: za miliony bezrobotnych, rozkradziony majątek narodowy, za zubożenie Narodu, za krzywdy, za miliony głodnych dzieci, za nędze byłych pracowników PGR-ów, za choroby, kalectwa i przedwczesną śmierć setek tysięcy obywateli, za pozbawienie setek tysięcy starszych ludzi, emerytów, rencistów wielodzietnych rodzin, mieszkań, za skazanie młodych pokoleń Polaków na poszukiwanie chleba za granicą... Młodsze pokolenie nie zawsze wie i rozumie, kto mu zgotował taki los. Nie wie nic lub bardzo niewiele, że sprawcami ich nieszczęsnego losu są członkowie partii wywodzący się z Unii Demokratycznej, przekształconej w Unię Wolności, a ostatnio w Partię Demokratyczną, że znaczna cześć dzisiejszych elit politycznych, gospodarczych, kulturalnych pochodzi z rodzin dawnych stalinowskich władców Polski. Warto, więc uświadomić Polakom zasięg i skalę tego zjawiska. Dlatego pozwoliłem sobie wykorzystać do tego celu gotowe, rzetelnie opracowane, znowu aktualne materiały sprzed kilku lat Pawła Sergiejczuka i Jerzego Roberta Nowaka. Jest bardzo smutne, że mimo istnienia od kilku lat tych demaskatorskich dowodów osoby skompromitowane wciąż egzystują w życiu publicznym: Leszek Balcerowicz, Barbara Labuda, Władysław Frasyniuk, Lech Wałęsa, Andrzej Olechowski, Hanna Gronkiewicz Walc, Jan Krzysztof Bielecki, Paweł Piskorski, Bronisław Geremek, Karol Modzelewski, Adam Michnik, Jan Lityński i kilkaset podobnych osób. Poniżej cytujemy te materiały bez uzupełnień i bez komentarza Dr Leszek Skonka
Pan Paweł Siergiejczuk dowodzi, że wielu potomków bierutowsko-bermanowskiego establishmentu zasila dzisiaj, nie tylko szeregi SLD, ale także tzw. postsolidarnościowe ugrupowania polityczne, a przede wszystkim Unię Wolności, Platformę Obywatelską, Samoobronę.
Czołowy polityk lewicy, były wicepremier i marszałek Sejmu Marek Borowski, jest synem Wiktora, przedwojennego działacza Komunistycznej Partii Polski. Ojciec Borowskiego, który naprawdę nazywał się Aron Berman, w roku 1944 był założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym "Życia Warszawy", a w latach 1951-1967 - zastępca redaktora naczelnego "Trybuny Ludu". .(…) 1996 r.).
„Inny bliski współpracownik Kwaśniewskiego, szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Marek Siwiec, również pochodzi z takiej rodziny: Jego ojciec był wicedyrektorem tarnobrzeskiego kombinatu siarkowego "Siarkopol", matka - prokuratorem (R. Szubstarski, Misjonarz prezydenta, "Życie" z 26-27 października 1996 r.). W prezydenckiej Kancelarii został zatrudniony także znany (m.in. z publikacji na lamach prasy prawicowej!) publicysta i poeta, Aleksander Rozenfield ( dziś minister Spraw Zagranicznych , przyp. L.Skonka), który w tekście pt. Być Żydem w Polsce pisał: Moi rodzice po to, by nie być obcymi wymyślili, że bedą budować komunizm, to była właśnie ideologia, która kazała wierzyć, ze ludzie są sobie równi, bez względu na kolor skory, religie i status społeczny. Uwierzyli jeszcze przed wojna, ocalili życie w sowieckiej Rosji i wrócili do Polski, nie rozumiejąc, że słowo komunista będzie się właśnie w Polsce kojarzyć z Żydami ("Najwyższy Czas!" Z 12 marca 1994 r.).
Od UB do UW
Ale nie tylko w pobliżu SLD i prezydenta Kwaśniewskiego znaleźli się potomkowie "zasłużonych" komunistycznych rodzin. Wielu z nich znalazło swoje miejsce w Unii Wolności, gdzie prym wiodą działacze, którzy partyjne legitymacje nosili jeszcze za życia Bieruta - Bronisław Geremek i Jacek Kuroń.
W takim towarzystwie bardzo dobrze czuje się np. poseł Jan Lityński, którego rodzice byli komunistami jeszcze przed wojna; ojciec zmarł w 1947 roku. (...) Lityński najwcześniej wkroczył do historii. Jako sześciolatek na manifestacji 22 lipca 1952 roku podbiegł do trybuny i wręczył Bierutowi kwiaty (A. Bikont, Siedmiu spośród wybranych, "Magazyn Gazety Wyborczej" z 5 listopada 1993 r.).
Inni prominentni członkowie UW posiadają podobne związki rodzinne: prezydent Warszawy Marcin Święcicki jest zięciem PRL-owskiego wicepremiera, członka KC PZPR w latach 1948-1981 Eugeniusza Szyra. (sam Święciki był także w fazie końcowej sekretarzem KC PZPR, przyp. L.Skonka) członkiem zaś, czołowy udecki ekonomista Waldemar Kuczyński , przyznał się do tego, iż jego teściem był Stefan Staszewski, I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR w roku 1956. Zatrudniona przez Święcickiego na stanowisku sekretarza gminy Warszawa-Centrum, żona posła UW Henryka Wujca, Ludwika Wujec, jest córka przedwojennej działaczki KPP Reginy Okrent, która w latach 1946-1949 pracowała w Urzędzie Bezpieczeństwa w Łodzi.
Burmistrzem warszawskiego śródmieścia w latach 1990-1994 był Jan Rutkiewicz, syn Wincentego, działacza komunistycznego, który zginął w czasie wojny, i Marii, w latach 1948-1950 szefowej Kancelarii Sekretariatu KC PZPR. Matka Jana Rutkiewicza po wojnie wyszła za mąż za Artura Starewicza, który w latach 1949-1953 był kierownikiem Wydziału Propagandy KC PZPR, a następnie sekretarzem CRZZ i sekretarzem KC PZPR.
"Sami swoi" w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Również wśród pracowników sterowanego przez Geremka Ministerstwa Spraw Zagranicznych znajdziemy ludzi o podobnych rodowodach. W latach 1995-96 wiceministrem w tym resorcie był Stefan Meller, którego ojciec, Adam pracował w Informacji Wojskowej, a następnie, do roku 1968, w dyplomacji (…). Dyrektorem Departamentu Studiów i Planowania MSZ jest Henryk Szlajfer, syn Ignacego, oficera UB we Wrocławiu w latach 1947-1952, a następnie cenzora w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Natomiast stanowisko dyrektora Departamentu Promocji i Informacji MSZ zajmowała do niedawna Małgorzata Lavergne, córka znanego działacza komunistycznego, pierwszego szefa Głównego Zarządu Politycznego LWP, gen. Wiktora Grosza, który jeszcze przed wojna nosił nazwisko Izaak Medres.
Stanowiąca finansowe zaplecze udecji Fundacja Stefana Batorego to również strefa wpływów potomków stalinowskiego aparatu. Jej prezesem jest Aleksander Smolar, członek władz Unii Wolności, syn Grzegorza, który do roku 1968 był redaktorem naczelnym "Folks-Sztyme", organu popieranego przez władze PRL Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce. Matka Smolara pracowała w KC PZPR. Sekretarzem Fundacji był do niedawna Józef Chajn, którego ojciec, Leon, był w latach 1945-1949 wiceministrem sprawiedliwości, a do roku 1961 sprawował kontrole nad "sojuszniczym" Stronnictwem Demokratycznym.
Korzenie Ruchu Stu
Ludzi o bierutowsko-bermanowskiej genealogii znajdziemy także na prawicy. Poseł z ramienia Akcji Wyborczej "Solidarność", prezes liberalnego Ruchu Stu, Czesław Bielecki, tak mówił o swoich rodzicach: Wyrastałem w rodzinie zasymilowanej inteligencji żydowskiej. Ojciec, z wykształcenia matematyk, był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Oświaty w latach pięćdziesiątych. Wyleciał z tego stanowiska razem z Władysławem Bieńkowskim, gdy Gomułka "zwijał" Październik. Matka była urzędniczka w Głównym Urzędzie Statystycznym, zajmowała się demografia. Rodzice komunizowali jeszcze przed wojna (E. Boniecka, Bliżej polityków, Toruń 1996).
Towarzystwo z "Wyborczej"
Terenem, na którym szczególnie mocno usadowiło się drugie pokolenie stalinowskich rodzin, jest prasa. Szefem największej w Polsce gazety jest przecież Adam Michnik, syn przedwojennego komunisty Ozjasza Szechtera i autorki zakłamanych podręczników do historii, Heleny Michnik, a także brat ubeckiego "sędziego", Stefana Michnika. Redaktora naczelnego "Gazety Wyborczej" wspiera jego zastępczyni, Helena Łuczywo, córka innego KPP-owca, a po wojnie kierownika wydziału w KC PZPR, Ferdynanda Chabera. Drugim zastępcą Michnika był do niedawna dziś prowadzący "Rozmowy Dnia" w programie Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego (WOT) Ernest Skalski, syn Jerzego Wilkera-Skalskiego i Zofii Nimen-Skalskiej, przedwojennych komunistów, którzy później pracowali w Komendzie Wojewódzkiej MO w Krakowie. Jerzy Urban napisał o nim: Pochodzenie Skalskiego z rodziców-aparatczykow - zgodnie z dominującą regułą - musiało go zaprowadzić w końcu do opozycji (J. Urban, Alfabet Urbana, Warszawa 1990).
Czołowym publicysta "GW" jest Konstanty Gebert, podpisujący swoje teksty jako Dawid Warszawski, a od niedawna także redaktor naczelny żydowskiego miesięcznika "Midrasz". Ojciec Geberta, Bolesław, był po wojnie ambasadorem PRL w Turcji, a matka, Krystyna Poznanska-Gebert, w latach 1944-1945 organizowała Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie.
Dziennikarze czerwoni od pokoleń
Redaktorem naczelnym zlikwidowanego niedawno "Sztandaru Młodych" był Michał Komar, który jest jednocześnie prezesem Unii Wydawców Prasy. Jest on synem Wacława Komara, dowódcy walczących w Hiszpanii "dąbrowszczaków", a następnie PRL-owskiego generała, i Marii Komar, która działalność komunistyczną rozpoczęła również przed wojna, jeszcze pod nazwiskiem Rywa Cukierman.
Wydawca i szef tygodnika "Nie", Jerzy Urban, również może się pochwalić podobnym pochodzeniem. Jego ojciec, co prawda zaczynał karierę polityczna i dziennikarską w przedwojennej PPS, jednak zaraz po wojnie włączył się w działalność PKWN, był również członkiem kierowanej przez Bieruta Krajowej Rady Narodowej. Wieloletni kolega Urbana z "Polityki", obecnie ambasador Polski w Chile, Daniel Passent, był wychowywany przez wuja, przedwojennego komunistę, generała Jakuba Prawina, po wojnie wiceprezesa NBP i wojewodę olsztyńskiego.
Z kolei dziennikarzem "Tygodnika Solidarność" jest Antoni Zambrowski, syn Romana, jednego z czołowych stalinowców, członka Biura Politycznego KC PPR i PZPR w latach 1944-1963. Szefem polskiego oddziału agencji Reutera jest natomiast Michal Broniatowski, którego ojciec, pułkownik Mieczysław Broniatowski, od roku 1945 był dyrektorem Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Lodzi, a następnie dyrektorem Departamentu Społeczno-Administracyjnego MSW.
W kulturze - jak za Bieruta
Również w dziedzinie kultury można zauważyć silna pozycje dzieci dawnych rządców Polski. Bardzo modnym wśród studeckiej inteligencji kwartalnikiem "Zeszyty Literackie" kieruje Barbara Toruńczyk, córka Henryka, działacza komunistycznego jeszcze sprzed wojny, i Romany, do 1968 roku pracującej w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR.
Inny publicysta i poeta o tej samej orientacji ideowej, Tomasz Jastrun, jest synem Mieczysława, znanego poety, po wojnie redaktora marksistowskiego tygodnika "Kuźnica", który z partii wystąpił w 1957 roku, a wiec zaraz po zakończeniu okresu stalinowskiego.
Mieszkający obecnie w Australii (ale publikujący w "Gazecie Wyborczej") poeta i pieśniarz, niegdyś "bard opozycji", Jacek Kaczmarski, tak mówił o swojej rodzinie: Mój dziadek był przed wojna zaangażowanym komunistą, po wojnie zaś komunistycznym dygnitarzem. (...) Wierzył w dziejowa misję partii itd. Po wojnie znalazł się wiec w kręgach władzy, byl ambasadorem w Kambodży, pełnił jakieś dyplomatyczne funkcje w Szwajcarii, potem pracował w ministerstwie oświaty. Z partii wystąpił w 1981 roku. Jego żona, czyli moja babcia (...) pochodziła z rodziny żydowskiej, co jak przypuszczam, nie pozostało bez wpływu na zesłanie mojego dziadka do ministerstwa oświaty po 1968 roku (wywiad pt. Chce konfrontacji, "Tygodnik Solidarność" z 4 maja 1990 r.).
Filmowe imperium
Wśród najgłośniejszych reżyserów filmowych znajdziemy dzisiaj Janusza Zaorskiego, byłego prezesa Radiokomitetu i przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, którego ojciec w pierwszym okresie PRL-u był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Finansów, a następnie wiceministrem kultury i sztuki odpowiedzialnym za film. Bratem Janusza Zaorskiego jest znany aktor, Andrzej Zaorski.
Inne znane rodzeństwo filmowe to Agnieszka Holland i Magdalena Lazarkiewicz, dwie reżyserki, których ojcem był Henryk Holland, przedwojenny komunista, w czasie wojny ochotnik w Armii Czerwonej, później redaktor naczelny "Walki Młodych" i dziennikarz "Trybuny Ludu". W tej ostatniej gazecie, organie KC PZPR, w okresie stalinowskim pracowała również matka Marcela Lozinskiego, reżysera znanego z proudeckich sympatii. Inny reżyser, Andrzej Titkow, jest synem Walentego, byłego I sekretarza KW PZPR w Warszawie.
Genealogie profesorów
Podobne rodowody posiada wielu znanych ludzi nauki. Profesor historii średniowiecznej, a zarazem były senator OKP i działacz Unii Pracy, Karol Modzelewski, pochodzi z rodziny przedwojennych komunistów, zaś jego ojczymem był czołowy stalinowiec, minister spraw zagranicznych w latach 1947-1951, Zygmunt Modzelewski. Inny historyk, profesor Instytutu Historii PAN, Jerzy W. Borejsza, jest synem zmarłego w roku 1952 komunistycznego dyktatora w dziedzinie kultury, Jerzego Borejszy, który przed wojną nazywał się Beniamin Goldberg. Profesorem politologii na filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, a zarazem redaktorem naczelnym Wydawnictwa Naukowego PWN, jest Jan Kofman, syn Jozefa, sekretarza i członka Prezydium CRZZ do roku 1968…
Paweł Siergiejczyk na zakończenie cytowanych przykładów kończy stwierdzeniem, że chciał „pokazać, w jakim stopniu obecne elity naszego kraju wywodzą się z elit, które kilkadziesiąt lat temu, w najciemniejszym okresie stalinizmu, rządziły Polska „. I stawia retoryczne pytanie: „Czy tak duża ilość ludzi o podobnych rodowodach w polskiej polityce, prasie, kulturze i nauce, to tylko zwykły przypadek, czy raczej planowe promowanie ludzi z "czerwonej arystokracji"?
Ministerstwo Spraw Zagranicznych odmówiło dofinansowania wystawy i konferencji historycznej dotyczącej "Sonderaktion Krakau" oraz eksterminacji inteligencji przez Niemców w obozie Sachsenhausen podczas II wojny światowej. Ekspozycja przygotowywana przez naukowców Uniwersytetu Jagiellońskiego została zainspirowana przez niemieckich partnerów i jest już wpisana w kalendarz Muzeum Sachsenhausen. Projekt przygotowywany z okazji 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej, mimo zignorowania go przez MSZ, będzie realizowany.
Do ogłoszonego przez ministra spraw zagranicznych konkursu "Promocja wiedzy o Polsce 2009" wpłynęło 76 projektów. Celem konkursu było "upowszechnianie za granicą wiedzy o Polsce współczesnej i jej historii, promocja polskiej polityki zagranicznej i idei oraz programu Partnerstwa Wschodniego, a także wspieranie promocji polskiej kultury, a w szczególności realizacja zadań wpisujących się w program Roku Chopinowskiego oraz uwzględniających rocznicę 20-lecia przemian demokratycznych w Polsce i 70-lecia wybuchu II wojny światowej". Ostatecznie finansowanie otrzymało 21 projektów na łączną kwotę prawie 2 mln złotych. Wśród wybranych projektów nie znalazła się jednak propozycja Fundacji dla UJ pn. "Prezentacje audiowizualne i konferencja poświęcone prześladowaniom i eksterminacji inteligencji polskiej przez hitlerowskie Niemcy". - Niestety, nie mamy możliwości odwołania się od tej decyzji. Chcieliśmy jednak uzyskać jej uzasadnienie, które zgodnie z regulaminem nam przysługuje - powiedział nam dr hab. Krzysztof Stopka, dyrektor Archiwum UJ. Przyznał, że bez dofinansowania z MSZ inicjatywa będzie trudna do zrealizowania, ale nie upadnie. - Dysponujemy kwotą ok. 50 tys. zł, a ogólny budżet szacowaliśmy na 200 tys. złotych. Musimy coś wymyślić, bo inicjatywa na pewno nie upadnie. Wystawa jest wpisana w program Muzeum w Sachsenhausen i chcę podkreślić, że to Niemcy wystąpili z inicjatywą jej zorganizowania - dodał. Jak zauważył dr Stopka, projekt UJ idealnie wpisywał się w priorytety konkursu. - Premiowane miały być przede wszystkim projekty związane z II wojną światową i upadkiem komunizmu. Kiedy zobaczyłem werdykt, przyznam, że byłem zdumiony - dodał.
Jak zauważają przedstawiciele UJ, realizowana przez polskich naukowców wystawa i konferencja wydaje się znakomitą okazją do pokazania Europie prawdy historycznej o eksterminacji polskiej inteligencji w czasie II wojny światowej, szczególnie że Muzeum w Sachsenhausen corocznie odwiedza kilkadziesiąt tysięcy osób, a do tego miejsca przywożona jest na specjalne lekcje historyczne młodzież szkolna nie tylko z Niemiec, ale i z krajów ościennych. - Co ważne, taka wystawa na pewno nie naruszałaby w żaden sposób kontaktów z Niemcami, bo to oni byli jej pomysłodawcami - dodał Stopka. Przygotowywana na UJ ekspozycja poświęcona będzie prześladowaniu inteligencji w Europie Środkowowschodniej przez Niemcy hitlerowskie. - Sami Niemcy mają taką koncepcję, by pokazać przede wszystkim Kraków, od którego zaczęła się cała akcja, a potem jej dalszy ciąg. Ma zostać podniesiona sprawa mordu na lwowskich profesorach i pokazane prześladowania inteligencji w innych polskich ośrodkach, a także prześladowania księży. Sesja naukowa idzie w tym samym kierunku - dodał Stopka. Naukowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego bazują na zasobach archiwum uczelni, ale prace mocno wspomagane są przez rodziny dawnych profesorów UJ, którzy udostępniają na cele wystawowe swoje pamiątki.
Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego zostali podstępnie zwabieni przez okupacyjne władze niemieckie do gmachu Collegium Novum 6 listopada 1939 roku, gdzie miał odbyć się "wykład" niemieckiego oficera Obersturmbannführera SS Brunona Müllera. W ramach akcji uwięziono 183 osoby. Profesorowie zostali wywiezieni głównie do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. 8 lutego 1940 roku, po międzynarodowych protestach, 101 osób zostało zwolnionych, ale wiele z nich na skutek wycieńczenia wkrótce zmarło. Co roku na UJ w tej samej sali nr 56, w której profesorowie zostali aresztowani, organizowane są uroczystości upamiętniające tzw. Sonderaktion Krakau.
MSZ pomimo naszej prośby o podanie powodów odrzucenia propozycji Fundacji dla UJ, skierowanej jeszcze w ubiegłym tygodniu, do wczoraj nie udzieliło nam odpowiedzi.
W konkursie najwyższe dofinansowanie zyskały m.in. Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce "Program Polsko-Izraelskich Spotkań Młodzieży" (150 tys. zł), Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka Jeziorańskiego "Z Warszawy z miłością" (150 tys. zł), Fundacja Centrum Stosunków Międzynarodowych "Polska w przededniu objęcia Prezydencji w Unii Europejskiej - Wyzwania i szanse. Projekt szkoleniowy dla regionalnych dziennikarzy białoruskich" (130 tys. zł), Fundacja Inna Przestrzeń "Strefa Artystyczna - Polska/Tbilisi" (241 tys. zł), Fundacja Centrum Solidarności "Międzynarodowa konferencja dla młodzieży z okazji XX rocznicy upadku komunizmu w Europie" (250 tys. zł), Forum Dialogu Między Narodami Poznaj Polskę "Trzy pobyty studyjne przedstawicieli środowisk żydowskich w Polsce" (126 tys. zł).
Marcin Austyn
Historia Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego
Historia Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego część II
Historia Uniwersytetu Jagiellońskiego część III
PROSIMY I PROTESTY DO RADOSLAWA SIKORSKIEGO Z MSZ I PREMIERA RP DONALDA TUSKA
Rzecznik Prasowy MSZ / MFA Press Spokesman
Piotr Paszkowski
tel./phone: 22 - 523 93 56
fax: 22 - 523 90 99
e-mail: rzecznik@msz.gov.pl
Ministerstwo Spraw Zagranicznych / Ministry of Foreign Affairs
•Biuro Rzecznika Prasowego MSZ / MFA Press Spokesman
Rzecznik Prasowy: Piotr Paszkowski
Dyrektor Biura: Alicja Rakowska
Kontakty z mediami.
Spokesman for the Minister.
rzecznik@msz.gov.pl
brp.sekretariat@msz.gov.pl
tel. (+48-22) 5239356
fax. (+48-22) 5239099
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
00-583 Warszawa, Al. Ujazdowskie 1/3
tel.: 022 6946000
faks: 022 6252637
Dziennik Podawczy
00-582 Warszawa, Al. J.Ch. Szucha 14
(w godz. 815 - 1615)
Centrum Informacyjne Rządu
tel.: 022 6947528; 6946983
faks: 022 8403810
Akredytacje dziennikarskie przyjmuje sekretariat CIR
tel.: 022 6946102, 6946106, 6947072
faks: 022 6284821, 6252872
Kontakt za pośrednictwem poczty elektronicznej
e-mail: cirinfo@kprm.gov.pl
przeznaczony do przesyłania pytań od dziennikarzy mediów ogólnopolskich
e-mail: cirmedia@kprm.gov.pl
przeznaczony do przesyłania pytań od dziennikarzy mediów regionalnych i lokalnych
e-mail: infolex@kprm.gov.pl
przeznaczony do przesyłania pytań dotyczących projektów aktów prawnych
e-mail: infoobywatel@kprm.gov.pl
Siedziba Prezydenta RP:
Pałac Prezydencki
ul. Krakowskie Przedmieście 48/50,
00-071 Warszawa
Kancelaria Prezydenta RP
ul. Wiejska 10,
00-902 Warszawa
Tel. (+48 22) 695-29-00
Fax (+48 22) 695-23-52 (Kancelaria Główna)
Biuro Listów i Opinii Obywatelskich
ul. Wiejska 10,
00-902 Warszawa
Tel. (+48 22) 695-20-29
Fax (+48 22) 695-22-38
e-mail: listy@prezydent.pl
przeznaczony do przesyłania wszelkich pytań, sugestii i propozycji od obywateli
Kancelaria Prezydenta RP
ul. Wiejska 10
00-902 Warszawa
e-mail: listy@prezydent.pl
fax. (22) 695-22-38
Biuro Poselskie Marka Borowskiego ul. Marszałkowska 1 m. 160
00-624 Warszawa
woj. mazowieckie tel. (22) 825-36-69
STALINOWSKIE KORZENIE
Napisał dr Leszek Skonka
Ludzie PRL, dawni działacze PZPR, wielu organizatorów pierwszej „Solidarności”, inicjatorzy, twórcy i uczestnicy „okrągłego stołu” unikają, jak diabeł święconej wody ujawniania życiorysów...) oraz bliższych informacji o swojej roli, zarówno w PRL, jak i III RP. Obawiają się bowiem, że gdyby społeczeństwo dowiedziało się prawdy o ich przeszłości inaczej by się mogło zachować w czasie wyborów do parlamentu i do innych obywatelskich reprezentacji. Toteż dobrze się stało, że grupa opozycyjnych działaczy i publicystów próbuje przypomnieć prawdę o ludziach, którzy, jak kameleony zmieniali swoje barwy polityczne, ideologiczne, a nawet nazwiska. Oczywiście taka działalność demaskatorska wymaga od ich inicjatorów, charakteru, zasad moralnych, rzetelności, odpowiedzialności, uczciwości, cywilnej odwagi. Ale nie wystarczy tylko przypominać i wypomnieć, że ktoś w przeszłości należał do obozu rządzącego, był faworytem władz PRL, partii.
Trzeba również wskazać, z jakich korzystał przywilejów, jakie czerpał on, i jego najbliżsi, z tego korzyści. Dlaczego np. Bronisław Geremek w okresie najgłębszego stalinizmu w Polsce wyjeżdża na studia do Paryża, kto go tam wysłał, za jakie zasługi, jakie pełnił tam funkcje i zajmował stanowiska; podobnie Karol Modzelewski i inni beneficjanci ówczesnych władz. Nie można pominąć życiorysów takich postaci, jak Stanisław Ciosek. On sam przemilcza np. swoje rodzinne koligacje, zajmowane stanowisko pierwszego sekretarza KW PZPR w Jeleniej Górze, milczy o nadużyciach i przekrętach finansowych, jakich tam dokonywał. Nie powinno się przemilczać ani tuszować roli i dywersyjnej działalność Karola Modzelewskiego w „Solidarności”, szkód, jakie wyrządził tej organizacji i Polsce. Społeczeństwo wciąż nie zna przeszłości wielu wpływowych do niedawna ludzi, którzy odpowiadają za to , co się w Polsce stało: za miliony bezrobotnych, rozkradziony majątek narodowy, za zubożenie Narodu, za krzywdy, za miliony głodnych dzieci, za nędze byłych pracowników PGR-ów, za choroby, kalectwa i przedwczesną śmierć setek tysięcy obywateli, za pozbawienie setek tysięcy starszych ludzi, emerytów, rencistów wielodzietnych rodzin, mieszkań, za skazanie młodych pokoleń Polaków na poszukiwanie chleba za granicą... Młodsze pokolenie nie zawsze wie i rozumie, kto mu zgotował taki los. Nie wie nic lub bardzo niewiele, że sprawcami ich nieszczęsnego losu są członkowie partii wywodzący się z Unii Demokratycznej, przekształconej w Unię Wolności, a ostatnio w Partię Demokratyczną, że znaczna cześć dzisiejszych elit politycznych, gospodarczych, kulturalnych pochodzi z rodzin dawnych stalinowskich władców Polski. Warto, więc uświadomić Polakom zasięg i skalę tego zjawiska. Dlatego pozwoliłem sobie wykorzystać do tego celu gotowe, rzetelnie opracowane, znowu aktualne materiały sprzed kilku lat Pawła Sergiejczuka i Jerzego Roberta Nowaka. Jest bardzo smutne, że mimo istnienia od kilku lat tych demaskatorskich dowodów osoby skompromitowane wciąż egzystują w życiu publicznym: Leszek Balcerowicz, Barbara Labuda, Władysław Frasyniuk, Lech Wałęsa, Andrzej Olechowski, Hanna Gronkiewicz Walc, Jan Krzysztof Bielecki, Paweł Piskorski, Bronisław Geremek, Karol Modzelewski, Adam Michnik, Jan Lityński i kilkaset podobnych osób. Poniżej cytujemy te materiały bez uzupełnień i bez komentarza Dr Leszek Skonka
Pan Paweł Siergiejczuk dowodzi, że wielu potomków bierutowsko-bermanowskiego establishmentu zasila dzisiaj, nie tylko szeregi SLD, ale także tzw. postsolidarnościowe ugrupowania polityczne, a przede wszystkim Unię Wolności, Platformę Obywatelską, Samoobronę.
Czołowy polityk lewicy, były wicepremier i marszałek Sejmu Marek Borowski, jest synem Wiktora, przedwojennego działacza Komunistycznej Partii Polski. Ojciec Borowskiego, który naprawdę nazywał się Aron Berman, w roku 1944 był założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym "Życia Warszawy", a w latach 1951-1967 - zastępca redaktora naczelnego "Trybuny Ludu". .(…) 1996 r.).
„Inny bliski współpracownik Kwaśniewskiego, szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Marek Siwiec, również pochodzi z takiej rodziny: Jego ojciec był wicedyrektorem tarnobrzeskiego kombinatu siarkowego "Siarkopol", matka - prokuratorem (R. Szubstarski, Misjonarz prezydenta, "Życie" z 26-27 października 1996 r.). W prezydenckiej Kancelarii został zatrudniony także znany (m.in. z publikacji na lamach prasy prawicowej!) publicysta i poeta, Aleksander Rozenfield ( dziś minister Spraw Zagranicznych , przyp. L.Skonka), który w tekście pt. Być Żydem w Polsce pisał: Moi rodzice po to, by nie być obcymi wymyślili, że bedą budować komunizm, to była właśnie ideologia, która kazała wierzyć, ze ludzie są sobie równi, bez względu na kolor skory, religie i status społeczny. Uwierzyli jeszcze przed wojna, ocalili życie w sowieckiej Rosji i wrócili do Polski, nie rozumiejąc, że słowo komunista będzie się właśnie w Polsce kojarzyć z Żydami ("Najwyższy Czas!" Z 12 marca 1994 r.).
Od UB do UW
Ale nie tylko w pobliżu SLD i prezydenta Kwaśniewskiego znaleźli się potomkowie "zasłużonych" komunistycznych rodzin. Wielu z nich znalazło swoje miejsce w Unii Wolności, gdzie prym wiodą działacze, którzy partyjne legitymacje nosili jeszcze za życia Bieruta - Bronisław Geremek i Jacek Kuroń.
W takim towarzystwie bardzo dobrze czuje się np. poseł Jan Lityński, którego rodzice byli komunistami jeszcze przed wojna; ojciec zmarł w 1947 roku. (...) Lityński najwcześniej wkroczył do historii. Jako sześciolatek na manifestacji 22 lipca 1952 roku podbiegł do trybuny i wręczył Bierutowi kwiaty (A. Bikont, Siedmiu spośród wybranych, "Magazyn Gazety Wyborczej" z 5 listopada 1993 r.).
Inni prominentni członkowie UW posiadają podobne związki rodzinne: prezydent Warszawy Marcin Święcicki jest zięciem PRL-owskiego wicepremiera, członka KC PZPR w latach 1948-1981 Eugeniusza Szyra. (sam Święciki był także w fazie końcowej sekretarzem KC PZPR, przyp. L.Skonka) członkiem zaś, czołowy udecki ekonomista Waldemar Kuczyński , przyznał się do tego, iż jego teściem był Stefan Staszewski, I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR w roku 1956. Zatrudniona przez Święcickiego na stanowisku sekretarza gminy Warszawa-Centrum, żona posła UW Henryka Wujca, Ludwika Wujec, jest córka przedwojennej działaczki KPP Reginy Okrent, która w latach 1946-1949 pracowała w Urzędzie Bezpieczeństwa w Łodzi.
Burmistrzem warszawskiego śródmieścia w latach 1990-1994 był Jan Rutkiewicz, syn Wincentego, działacza komunistycznego, który zginął w czasie wojny, i Marii, w latach 1948-1950 szefowej Kancelarii Sekretariatu KC PZPR. Matka Jana Rutkiewicza po wojnie wyszła za mąż za Artura Starewicza, który w latach 1949-1953 był kierownikiem Wydziału Propagandy KC PZPR, a następnie sekretarzem CRZZ i sekretarzem KC PZPR.
"Sami swoi" w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Również wśród pracowników sterowanego przez Geremka Ministerstwa Spraw Zagranicznych znajdziemy ludzi o podobnych rodowodach. W latach 1995-96 wiceministrem w tym resorcie był Stefan Meller, którego ojciec, Adam pracował w Informacji Wojskowej, a następnie, do roku 1968, w dyplomacji (…). Dyrektorem Departamentu Studiów i Planowania MSZ jest Henryk Szlajfer, syn Ignacego, oficera UB we Wrocławiu w latach 1947-1952, a następnie cenzora w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Natomiast stanowisko dyrektora Departamentu Promocji i Informacji MSZ zajmowała do niedawna Małgorzata Lavergne, córka znanego działacza komunistycznego, pierwszego szefa Głównego Zarządu Politycznego LWP, gen. Wiktora Grosza, który jeszcze przed wojna nosił nazwisko Izaak Medres.
Stanowiąca finansowe zaplecze udecji Fundacja Stefana Batorego to również strefa wpływów potomków stalinowskiego aparatu. Jej prezesem jest Aleksander Smolar, członek władz Unii Wolności, syn Grzegorza, który do roku 1968 był redaktorem naczelnym "Folks-Sztyme", organu popieranego przez władze PRL Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce. Matka Smolara pracowała w KC PZPR. Sekretarzem Fundacji był do niedawna Józef Chajn, którego ojciec, Leon, był w latach 1945-1949 wiceministrem sprawiedliwości, a do roku 1961 sprawował kontrole nad "sojuszniczym" Stronnictwem Demokratycznym.
Korzenie Ruchu Stu
Ludzi o bierutowsko-bermanowskiej genealogii znajdziemy także na prawicy. Poseł z ramienia Akcji Wyborczej "Solidarność", prezes liberalnego Ruchu Stu, Czesław Bielecki, tak mówił o swoich rodzicach: Wyrastałem w rodzinie zasymilowanej inteligencji żydowskiej. Ojciec, z wykształcenia matematyk, był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Oświaty w latach pięćdziesiątych. Wyleciał z tego stanowiska razem z Władysławem Bieńkowskim, gdy Gomułka "zwijał" Październik. Matka była urzędniczka w Głównym Urzędzie Statystycznym, zajmowała się demografia. Rodzice komunizowali jeszcze przed wojna (E. Boniecka, Bliżej polityków, Toruń 1996).
Towarzystwo z "Wyborczej"
Terenem, na którym szczególnie mocno usadowiło się drugie pokolenie stalinowskich rodzin, jest prasa. Szefem największej w Polsce gazety jest przecież Adam Michnik, syn przedwojennego komunisty Ozjasza Szechtera i autorki zakłamanych podręczników do historii, Heleny Michnik, a także brat ubeckiego "sędziego", Stefana Michnika. Redaktora naczelnego "Gazety Wyborczej" wspiera jego zastępczyni, Helena Łuczywo, córka innego KPP-owca, a po wojnie kierownika wydziału w KC PZPR, Ferdynanda Chabera. Drugim zastępcą Michnika był do niedawna dziś prowadzący "Rozmowy Dnia" w programie Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego (WOT) Ernest Skalski, syn Jerzego Wilkera-Skalskiego i Zofii Nimen-Skalskiej, przedwojennych komunistów, którzy później pracowali w Komendzie Wojewódzkiej MO w Krakowie. Jerzy Urban napisał o nim: Pochodzenie Skalskiego z rodziców-aparatczykow - zgodnie z dominującą regułą - musiało go zaprowadzić w końcu do opozycji (J. Urban, Alfabet Urbana, Warszawa 1990).
Czołowym publicysta "GW" jest Konstanty Gebert, podpisujący swoje teksty jako Dawid Warszawski, a od niedawna także redaktor naczelny żydowskiego miesięcznika "Midrasz". Ojciec Geberta, Bolesław, był po wojnie ambasadorem PRL w Turcji, a matka, Krystyna Poznanska-Gebert, w latach 1944-1945 organizowała Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie.
Dziennikarze czerwoni od pokoleń
Redaktorem naczelnym zlikwidowanego niedawno "Sztandaru Młodych" był Michał Komar, który jest jednocześnie prezesem Unii Wydawców Prasy. Jest on synem Wacława Komara, dowódcy walczących w Hiszpanii "dąbrowszczaków", a następnie PRL-owskiego generała, i Marii Komar, która działalność komunistyczną rozpoczęła również przed wojna, jeszcze pod nazwiskiem Rywa Cukierman.
Wydawca i szef tygodnika "Nie", Jerzy Urban, również może się pochwalić podobnym pochodzeniem. Jego ojciec, co prawda zaczynał karierę polityczna i dziennikarską w przedwojennej PPS, jednak zaraz po wojnie włączył się w działalność PKWN, był również członkiem kierowanej przez Bieruta Krajowej Rady Narodowej. Wieloletni kolega Urbana z "Polityki", obecnie ambasador Polski w Chile, Daniel Passent, był wychowywany przez wuja, przedwojennego komunistę, generała Jakuba Prawina, po wojnie wiceprezesa NBP i wojewodę olsztyńskiego.
Z kolei dziennikarzem "Tygodnika Solidarność" jest Antoni Zambrowski, syn Romana, jednego z czołowych stalinowców, członka Biura Politycznego KC PPR i PZPR w latach 1944-1963. Szefem polskiego oddziału agencji Reutera jest natomiast Michal Broniatowski, którego ojciec, pułkownik Mieczysław Broniatowski, od roku 1945 był dyrektorem Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Lodzi, a następnie dyrektorem Departamentu Społeczno-Administracyjnego MSW.
W kulturze - jak za Bieruta
Również w dziedzinie kultury można zauważyć silna pozycje dzieci dawnych rządców Polski. Bardzo modnym wśród studeckiej inteligencji kwartalnikiem "Zeszyty Literackie" kieruje Barbara Toruńczyk, córka Henryka, działacza komunistycznego jeszcze sprzed wojny, i Romany, do 1968 roku pracującej w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR.
Inny publicysta i poeta o tej samej orientacji ideowej, Tomasz Jastrun, jest synem Mieczysława, znanego poety, po wojnie redaktora marksistowskiego tygodnika "Kuźnica", który z partii wystąpił w 1957 roku, a wiec zaraz po zakończeniu okresu stalinowskiego.
Mieszkający obecnie w Australii (ale publikujący w "Gazecie Wyborczej") poeta i pieśniarz, niegdyś "bard opozycji", Jacek Kaczmarski, tak mówił o swojej rodzinie: Mój dziadek był przed wojna zaangażowanym komunistą, po wojnie zaś komunistycznym dygnitarzem. (...) Wierzył w dziejowa misję partii itd. Po wojnie znalazł się wiec w kręgach władzy, byl ambasadorem w Kambodży, pełnił jakieś dyplomatyczne funkcje w Szwajcarii, potem pracował w ministerstwie oświaty. Z partii wystąpił w 1981 roku. Jego żona, czyli moja babcia (...) pochodziła z rodziny żydowskiej, co jak przypuszczam, nie pozostało bez wpływu na zesłanie mojego dziadka do ministerstwa oświaty po 1968 roku (wywiad pt. Chce konfrontacji, "Tygodnik Solidarność" z 4 maja 1990 r.).
Filmowe imperium
Wśród najgłośniejszych reżyserów filmowych znajdziemy dzisiaj Janusza Zaorskiego, byłego prezesa Radiokomitetu i przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, którego ojciec w pierwszym okresie PRL-u był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Finansów, a następnie wiceministrem kultury i sztuki odpowiedzialnym za film. Bratem Janusza Zaorskiego jest znany aktor, Andrzej Zaorski.
Inne znane rodzeństwo filmowe to Agnieszka Holland i Magdalena Lazarkiewicz, dwie reżyserki, których ojcem był Henryk Holland, przedwojenny komunista, w czasie wojny ochotnik w Armii Czerwonej, później redaktor naczelny "Walki Młodych" i dziennikarz "Trybuny Ludu". W tej ostatniej gazecie, organie KC PZPR, w okresie stalinowskim pracowała również matka Marcela Lozinskiego, reżysera znanego z proudeckich sympatii. Inny reżyser, Andrzej Titkow, jest synem Walentego, byłego I sekretarza KW PZPR w Warszawie.
Genealogie profesorów
Podobne rodowody posiada wielu znanych ludzi nauki. Profesor historii średniowiecznej, a zarazem były senator OKP i działacz Unii Pracy, Karol Modzelewski, pochodzi z rodziny przedwojennych komunistów, zaś jego ojczymem był czołowy stalinowiec, minister spraw zagranicznych w latach 1947-1951, Zygmunt Modzelewski. Inny historyk, profesor Instytutu Historii PAN, Jerzy W. Borejsza, jest synem zmarłego w roku 1952 komunistycznego dyktatora w dziedzinie kultury, Jerzego Borejszy, który przed wojną nazywał się Beniamin Goldberg. Profesorem politologii na filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, a zarazem redaktorem naczelnym Wydawnictwa Naukowego PWN, jest Jan Kofman, syn Jozefa, sekretarza i członka Prezydium CRZZ do roku 1968…
Paweł Siergiejczyk na zakończenie cytowanych przykładów kończy stwierdzeniem, że chciał „pokazać, w jakim stopniu obecne elity naszego kraju wywodzą się z elit, które kilkadziesiąt lat temu, w najciemniejszym okresie stalinizmu, rządziły Polska „. I stawia retoryczne pytanie: „Czy tak duża ilość ludzi o podobnych rodowodach w polskiej polityce, prasie, kulturze i nauce, to tylko zwykły przypadek, czy raczej planowe promowanie ludzi z "czerwonej arystokracji"?
Subscribe to:
Posts (Atom)